Opublikował on artykuł, w którym jawi się nam jako prorok ("Ani Roman Giertych, ani Marek Jurek, ani Janusz Korwin-Mikke nie staną się twarzami polskiej prawicy.").
PiS jest partią lewicową
Niestety, zaczyna, jak ogromna większość źle wykształconych publicystów, od pisania nieprawdy. Pisze on mianowicie, że: "Dziś dla PiS nie ma na prawicy realnej alternatywy.". Zdanie to sugeruje, że PiS jest partią prawicową, a zwykła obserwacja poczynań jej przywódców prowadzi do konstatacji, iż jest to partia lewicowa, i to mocno na lewo od LiD.
Partia, która rozdaje różne przywileje socjalne na prawo i lewo, uważa ludzi majętnych za podejrzanych o przestępcze wejście w posiadany majątek, manipuluje prawem dla osiągnięcia bieżących korzyści, lekceważy sądy i ich wyroki i pomimo ostentacyjnie okazywanej religijności, jej przywódcy lekce sobie ważą podstawowe wartości chrześcijańskie - nie jest partią prawicową.
Gdyby Terlikowski napisał, że na prawicy nie ma alternatywy dla PO, to można by mu z dużymi zastrzeżeniami przyznać rację, ponieważ niewątpliwie z dużych partii PO jest najbardziej na prawo, ale to nie oznacza, że jest partią sticte prawicową.
PiS nie jest partią konserwatywną
Wbrew przekonaniom Terlikowskiego ("Spór między konserwatystami a liberałami (czy - by posłużyć się terminologią Jarosława Kaczyńskiego - między solidarystami a liberałami)...") PiS nigdy, w żaden sposób nie okazał konserwatyzmu w swoim postępowaniu.
Liga Prawicy Rzeczpospolitej jest biegła w prawie
Myli się Terlikowski pisząc, że PiS wyznaczył jako pole sporu problemy prawne, w których, zdaniem Terlikowskiego LPR nie jest biegła. Terlikowski mocno się myli, bowiem Giertych jest zawodowym adwokatem, jednym z najbieglejszych znawców m. in regulaminu sejmu, gdzie wielokrotnie wodził za nos Dorna, ale zna również wiele innych dziedzin prawa. Janusz Korwin Mikke jest także niezłym znawcą prawa oraz świetnym jego interpretatorem. LPR z pewnością nie boi się sporów na tej płaszczyźnie. Łatwo również zauważyć, że liderzy Porozumienia już poruszyli wiele spraw prawnych, związanych z systemem podatkowym, przyjęciem przez Polskę dawnej eurokonstytucji w postaci rzekomo nowego traktatu itp.
LPR, UPR i PRz mają wiele wspólnych elementów programowych
Łatwo to zauważyć w wystąpieniach liderów tej koalicji. W sprawach gospodarczych mówię niemal jednym głosem, różniąc się nieco w niuansach, a w sprawach fundamentalnych prezentują te same poglądy.
Terlikowski niepotrzebnie zamartwia się prawicą
Człowiek, który nie odróżnia prawicy od lewicy, nawet gdy ta ostatnia udaje pobożność (pobożna lewica, he he he) zaczął się nagle zajmować prawdziwą prawicą i udowadniać, iż nie ma ona szans w starciu z PiS-em.
Prawica nie szuka pola bitwy i nie zamierza się z nikim bić. Jest to ugrupowanie, które jako narazie jedyne, mówi o programie, a nie zajmuje się socjotechnicznymi sztuczkami, jak to czynią PiS, PO i LiD. Dlatego artykuł Terlikowskiego należy odbierać jako wyraz lęku pisowskich propagandzistów, którzy sobie uświadamiają, że gdy oni są zajęci pyskówkami i awanturami, to po prawej stronie pojawia się ugrupowanie, które obecnie ma poparcie 7% wyborców, i jeżeli wynik będzie nie gorszy, niż obecne notowania, może się stać języczkiem u wagi wielu głosowań w nowym sejmie.
Tego geniusze Kaczyńscy nie przewidzieli.
