Pamiętna scena w kultowym już dziele ‘’Łowca Androidów’’, gdy android grany przez Rutgera Hauera wygłasza monolog o odkrywaniu przez niego coraz to nowych światów w przestrzeni kosmicznej, na zawsze już zapisze się w historii kina. I nie jest to tak do końca fikcja, gdyż część naukowców właśnie w robotach upatruje podróżników, mających odkrywać bezkresne rubieże w kosmosie.
Z uwagi na wiele niebezpieczeństw czyhających na człowieka poza Ziemią (np. bardzo groźne dla naszego zdrowia promieniowanie kosmiczne), pewne grono uczonych chce, by to roboty odkrywały kosmos za nas.
Ewentualnie są też plany, żeby chociażby w misji na Marsa najpierw wysłać maszyny, które zbudują niezbędne budynki i infrastrukturę dla funkcjonowania ludzkiego życia, a dopiero potem stopę na Czerwonej Planecie ma postawić pierwszy człowiek.
Jest jeszcze inna możliwość – uczeni twierdzą, że w wyniku ewolucji ludzkiego ciała w podróży po wszechświecie powstanie nowa, odrębna rasa kosmiczna.
Istnieje natomiast część naukowców święcie przekonanych o tym, iż maszyny nie są w stanie równie dobrze zbadać nowych planet, i do tego niezbędny jest człowiek (tu mają na myśli chociażby rolę łazików na Marsie).
Moim skromnym zdaniem jest też możliwe wyjście pośrednie – wysłanie w przestrzeń kosmiczną cyborgów, w których świetlaną przyszłość upatruje jeśli się nie mylę Elon Musk.
Nie ulega wątpliwości, iż podróżowanie po wszechświecie to wyzwanie iście tytaniczne – nawet gdybyśmy podróżowali z prędkością światła lot do najbliższych gwiazd zająłby szmat czasu. W moim odczuciu to największe wyzwanie, jakie nas czeka w przyszłości, ale bez dwóch zdań gra jest warta świeczki, ponieważ Ziemi zagrażają rozmaite niebezpieczeństwa (np. komety, asteroidy), i już profesor Stephen Hawking przestrzegał, że jeśli chcemy przetrwać, musimy stać się cywilizacją międzyplanetarną.
