Tak twierdzi sama Radwańska. Osiągając po raz pierwszy w karierze ćwierćfinał w turnieju Rollanda Garrosa Agnieszka osiągnęła życiowy sukces. Jeszcze nigdy tak daleko tam nie zaszła. Mecz z Ivanovic wygrała ponadto do zera w setach. Skąd więc moje wątpliwości?
Moim zdaniem, mimo wygranej, kilku znakomitych, spektakularnych zagrań – Agnieszka nie grała w tym meczu dobrze. Tak w ogóle był on w jakimś sensie skumulowaną wykładnią możliwości Radwańskiej. Otóż rozstrzygnęła ona go na swoją korzyść w taki sposób, że nie tyle go wygrała – lecz że jej przeciwniczka przegrała - popełniając seryjnie niewymuszone błędy. Ktoś powie – a jaka to różnica. Ważny jest efekt. Chyba jednak to ważne. Gemy, w których Ivanovic grała na swoim starym poziomie, z czasów, gdy była numerem 1 na świecie – wykazywały jej miażdżącą przewagę. Agnieszka nie miała żadnych szans. Ilość winnerów wskazuje dobitnie na to, kto miał mocniejszą amunicję. Tyle, że Ivanovic miała tej amunicji zbyt mało. Po fantastycznym uderzeniu popełniała szereg niewymuszonych błędów. Radwańska miała także problemy z serwisem. Wiele razy nie była nawet w stanie dosięgnąć returnów przeciwniczki. Czyli – zaletą Radwańskiej jest jej równa, cierpliwa, techniczna gra. Dobra obrona. Ale na tle fighterek typu Serena Williams czy nawet Szarapowa – jej gra jest o wiele za mało dynamiczna. I w gruncie rzeczy z góry skazuje ją to (przynajmniej dziś) na porażkę. Dziś jest numerem cztery, konkurencja naciska – a szanse na awans w rankingu mizerne.
P.S. Źeby była jasność - jestem wielkim fanem Agnieszki Radwańskiej. Zarówno jako sportsmenki jak i człowieka. Tym niemniej tak postrzegam wczorajszy mecz i w ogóle jej tenis. A moje wątpliwości dyktuje troska o jej dalszy rozwój jedynie. Pozdrawiam fanów Agi -cieszmy się z jej sukcesów - oby ich było jak najwięcej!!!!!
Inne tematy w dziale Rozmaitości
