Przypominam jako wspomnienie mój wpis z 2009 r. o prof. Witoldzie Kieżunie, który zmarł 12.06.2021 r. w wieku 99 lat: https://www.salon24.pl/u/jednomandatowe/118207,prof-kiezun-nie-tylko-o-powstaniu-warszawskim W tamtym czasie prof. Kieżun był jednym z patronów honorowych akcji Niezależnego Zrzeszenia Studentów na rzecz jednomandatowych okręgów wyborczych, której byłem koordynatorem w Lublinie i przesyłałem mu biuletyn „Ordynacja”, za który dziękował: http://www.kworum.com.pl/ordynacja/ordynacja_nr.7.pdf Mimo zaawansowanego wieku wciąż odpowiadał osobiście na maile i wielokrotnie zabierał głos na tematy społeczno – ekonomiczne. W 2011 r. z zainteresowaniem zapoznał się z napisaną przeze mnie i odczytaną na licznej manifestacji w Lublinie petycją do premiera Tuska na temat sytuacji gospodarczej, w której postulowałem m.in. obniżenie VAT, zwiększenie nacisku na ściągalność podatku CIT i podatku od zysków kapitałowych od zagranicznych przedsiębiorstw oraz rezygnację z planowanej przez rząd szkodliwej dla Skarbu Państwa sprzedaży pakietu większościowego grupy Lotos. Podczas gdy media, którym przesyłałem tą petycję praktycznie zignorowały sens tych postulatów, prof. Kieżun obiecał wykorzystać informacje w niej zawarte w przygotowywanej przez siebie książce „Patologia transformacji”, co odebrałem jako duże wsparcie w mojej obywatelskiej działalności. 2 lata później podpisał mi tą książkę na konferencji „Sposób na dobre państwo” w Warszawie, gdzie był jednym z głównych prelegentów i honorowym przewodniczącym komitetu programowego. Jeden z rozdziałów tej książki poświęcił ordynacji wyborczej i sensowi postulatu JOW-ów.
Dla tych, którzy go znali prof. Kieżun zapisał się w pamięci nie tylko jako powstaniec warszawski, ale i jako wybitny ekonomista, specjalista od zarządzania, zdecydowanie krytyczny wobec przebiegu transformacji ekonomicznej w Polsce i wyprzedaży majątku narodowego. W swoich publikacjach pokazywał, że nie tylko można, ale i trzeba było transformację przeprowadzić w inny sposób niż według tzw. planu Balcerowicza, który doprowadził na początku lat 90 do zapaści polskiego przemysłu i utraty suwerenności gospodarczej. Z racji posiadanej wiedzy, doświadczenia i kultury osobistej Witolda Kieżuna jego przeciwnikom trudno było go zdyskredytować czy ośmieszyć jako „populistę”, częściej więc to co mówił na temat transformacji było po prostu przemilczane. Niewygodne fakty, które podawał prof. Kieżun były wypierane ze świadomości przez osoby, które nie miały odwagi być tak jednoznaczne jak on i przez siły, które miały w tym swój interes, by społeczeństwo pozostawało w niewiedzy w tych kluczowych sprawach. Ponieważ jednak był dobrym mówcą, jego nagrania w internecie cieszyły się dużą popularnością, dzięki czemu mógł docierać szerzej do odbiorców np. z wciąż mało znanymi informacjami o kulisach transformacji ekonomicznej w Polsce: https://www.youtube.com/watch?v=3Q__5mK_dQU Wytykając niekompetencję i kunktatorstwo polityków był gorącym zwolennikiem przywrócenia prawdziwej demokracji, jaką byłoby wprowadzenie prawa do indywidualnego kandydowania do Sejmu w małych jednomandatowych okręgach wyborczych. Pisał też o JOW-ach jako o mechanizmie sprzyjającym sprawniejszemu rządzeniu, wyłanianiu stabilnej większości, a przy tym wyłanianiu elit politycznych odpowiedzialnych bezpośrednio przed wyborcami, a nie przed partyjnymi koteriami. Choć będzie nam nowych wystąpień profesora brakowało, to jednak jego myśl zostanie z nami i zawsze warto sięgnąć do archiwalnych nagrań, takich chociażby jak wystąpienie na konferencji „Sposób na dobre państwo” w 2013 r.: https://www.youtube.com/watch?v=fFv6FgYUhPM
