Agnieszka Osiecka śpiewana przez dzieci
Dopiero niedawno dowiedziałem się, że tekst tytułowej piosenki jest autorstwa Agnieszki Osieckiej. Jako dziecko nie zwracałem uwagi na ten smutny rys w tekście. Śpiewało się i pamiętało wers "A ja wolę moją mamę, co ma włosy jak atrament". Ale dalej jest "i płakała rano dziś" oraz "może się uśmiechnie dziś". U Osieckiej często jest nuta smutku, łez, rozstania, przemijalności, nietrwałości i bolesności relacji. Czytałem jej pamiętniki, słucham jej tekstów. Tak je widzę, tak rozumiem, tak czuję. Piosenka "Uciekaj moje serce" to jeden z piękniejszych utworów w polskiej (i nie tylko) muzyce. Poza niezwykłym tekstem, słodko-gorzkim, niebanalną linią melodyczną i wspaniałym wykonaniem Seweryna Krajewskiego, kojarzy mi się również z dzieciństwem. W telewizji emitowany był serial "Jan Serce" w reżyserii Radosława Piwowarskiego. Do dziś pamiętam nie tylko czołówkę serialu z melodią Krajewskiego, ale scenę z piękną Joanną Pacułą, która z powodu nieszczęśliwej miłości próbuje popełnić samobójstwo. Poukładała tabletki na kręcącej się płycie winylowej i brała do ust jedna po drugiej. Byłem zahipnotyzowany tą sceną, jej wymową. Miałem kilka lat, na pewno nie kilkanaście. Serial emitowany był po raz pierwszy, gdy miałem 3,5 roku, więc zapewne oglądałem którąś z powtórek.
Dlaczego mama w piosence Jeżowskiej mogła płakać rano? Praca wtedy była lepsza lub gorsza. Czasem trudno było kupić coś do jedzenia. Autobus nie zawsze dojeżdżał blisko domu. Jakoś życie się toczyło. Ale w tej rzeczywistości ważny był drugi człowiek, wsparcie, miłość. W tekstach Osieckiej jest dużo o relacjach damsko-męskich. Przemyciła to i tutaj. Nie wiem czy tak jest na pewno, ale co innego mogło być? Dlaczego mama mogła rano płakać? Ponieważ noc spędziła samotnie? A może jej kochanek wyszedł rano nie zostawiając pocałunku? Może wczoraj nie przyszedł? Może widziała go z inną? Może ma już dość tego życia? A dziecko patrzy. Nie wie, czemu mama płacze. Jak to wytłumaczyć dziecku? Dziecko smuci się razem z nią i ma nadzieję, że "może się uśmiechnie dziś". Kocha mama i chce takiej radości, jakiej doznaje samo. W szkole, przedszkolu. Jeszcze nie zna smaku łez dorosłości. Niby sól ta sama, niby oczy szklą się podobnie. Dziecko kiedyś zrozumie mamę. A może nie będzie musiało, może życie inną drogą podąży?
Muzyka jest autorstwa Majki Jeżowskiej.
Pewnego razu Kinga, spotkała wikinga
mieszkał na obrazku, zrywał się o brzasku
i zwiedzał wielkie morza,
i Kindze było go żal.
A ja wole moją mamę,
co ma oczy jak atrament,
złote włosy jak mój miś,
i płakała rano dziś.
Pewnego dnia Dorota,
znalazła w lesie kota,
wzięła więc go do domu,
zamiast dać byle komu,
i świetnie się bawili,
i w zgodzie sobie żyli.
A ja wole moją mamę,
co ma włosy jak atrament,
złote oczy jak mój miś,
i płakała rano dziś.
A ja wole moją mamę,
co ma włosy jak atrament,
złote oczy jak mój miś,
może się uśmiechnie dziś.
A ja wole moją mamę
a ja wole moją mamę,
co ma włosy jak atrament
co ma włosy jak atrament,
złote oczy jak mój miś
złote oczy jak mój miś,
może się uśmiechnie dziś
może się uśmiechnie dziś.
A ja wole moją mamę
a ja wole moją mamę,
co ma włosy jak atrament
co ma włosy jak atrament,
złote oczy jak mój miś
złote oczy jak mój miś,
może się uśmiechnie dziś
może się uśmiechnie dziś.
Majka Jeżowska, Maria Jeżowska, Agnieszka Osiecka, A ja wolę moją mamę, płacz, łzy, rozstanie, tęsknota, smutek, Uciekaj moje serce, Seweryn Krajewski, Joanna Pacuła, Jan Serce, Radosław Piwowarski
