Dzień Święty święcić - w odpowiedzi Rybitzkiemu

 

Gdyby nie to jedno zdanie, nie adresowałabym wpisu Rybitzkiego, ale bardzo mnie poruszyło.  

 

 

Nie tylko, zresztą, on jeden  ś w i ę c i  tu Dzień Święty złością i smutą. 

 

"Dobrem zwyciężaj zło" - te najbardziej znane słowa ks. Popiełuszki wynikają z głębokiego przekonania, że Dobro jest odbiciem Boga i że tylko taka droga może zaprowadzić człowieka  do lepszego, sprawiedliwszego, zasobniejszego życia.

 

Pamiętacie Hioba? Stracił wszystko, choć żył pobożnie i Pana czcił. A jednak nie przestał mu ufać i w końcu Pan tę wiarę mu wynagrodził.  Lamentując straty, Hiob nie użalał się nad   s o b ą  wygrażając się pięściami do całego świata. 

 

Ja rozumiem rozdrażnienie Rybitzkiego i wielu innych ( np. zdegustowanej wypowiedziami prymasa Glempa Mony) - ale święcenie dnia świętego poprzez dawanie upustu negatywnym odczuciom pod adresem bliźnich wydaje mi się lekkim niezrozumieniem przypomnianego w tytule Przykazania, błędem, pomyłką. Czy naprawdę nie mogliście poczekać kilkadziesiąt godzin i oszczędzić czytelnikom wypuszczania toksyn w Dzień Święty?

 

Mona - nie musisz aż iść do kościoła, aby się modlić. Pan "mieszka" wszędzie, bez względu na to, co prymas Glemp ma do powiedzenia w jakimkolwiek zakresie, także uczęszczania na msze. 

 

Rybitzky -   m u s i s z  oglądać telewizję? M u s i s z  w Dzień Święty zagrzewać do walki? 

 

Oczywiście, że ją mamy i mieć będziemy.  To ziemia, a nie raj i nikt, poza komunistami, nikt nam nie obiecywał dozgonnej, ziemskiej  szczęśliwości. 

 

To nie hipokryzja, to Przykazanie wymaga od człowieka, aby w dzień święty powstrzymać się od afirmowania  uczuć i Panu niemiłych, i generujących cierpienia bliźnich.  Temu Przykazaniu przyświeca cel zatrzymania się w biegu codzienności,  problemów, jakie przynosi -  samodyscypliny, kontemplacji Nadziei, podnoszeniu skrzydeł do optymizmu i wiary w to, że może być lepiej i będzie. Wspomnij Hioba….

 

"Wszystkie nasze dzienne sprawy…"- w Dzień Święty odchodzą na drugi tor. Potrzebujemy tego wytchnienia, potrzebujemy przynajmniej na chwilę przystopować z agresji, odpocząć od niej i Dzień Święty święcić    nie poddając się mocy Zła,  atakującego nasze dusze.  Postawic mu szklany mur - widzieć, ale  odesparować się od jego oparów. 

 

'Nie wolno kłócić się w niedzielę" - upominała moja, na codzień dość kłótliwa, babcia. Bo dzień święty święcić trzeba - i już. Tak jest Nakazane, a Ten, który nakazał na pewno lepiej wie, co dla nas dobre. 

 

Nie jest moją intencja krytykowanie was ( mnie także Dzień Święty obowiązuje!:). Rozumiem rozdrażnionych, smutnych, niepogodzonych z przeciwnościami człowieczego losu, ale bez - choćby okazjonalnego - wytchnienia od owych dziennych spraw i oddania ich biegu Jego mądrości z pełnym zaufaniem, że pomoże, brniemy w niemoc. 

 

"Oddawanie się podczas Świąt kłamstwom o pokoju bynajmniej nie jest niczym szlachetnym."

 

Dlaczego "kłamstwom"? Myślisz, że Niesiołowski marzy o wojnie? To prawda, że jego pojęcie pokoju, czy porozumienia jest cokolwiek dyskusyjne, zbyt często prezentował postawę nieprzejednania, a nawet odkrytej wrogości. Ale przecież on też jest dzieckiem Boga i może należy do tych najbardziej chwili zawieszenia broni potrzebujących? 

 

Zbyt dużo, zbyt ciężkiego kalibru słów użyłeś w swoim wpisie. Słów, które wypłukują człowieczą duszę z Nadziei, rozsiewają toksyny niszczące więzi miedzyludzkie. Niepotrzebnie, bo żyjemy w nich  na codzień. 

 

Wykorzystajmy Dzień Święty, aby odetchnąć innym powietrzem. Nabierzmy go  głęboko w płuca i dusze, bo zwyciężać Dobrem nie jest łatwe i bez nadziei się  n i e  d a. 

 

Cóż, poza głęboką wiarą, że Pan odmieni serca ludzkie, pozostaje po informacji, że zginęli ludzie, bo chcieli się modlić? ( Nigeria)

 

Trzeba Mu ufać. Jak Hiob. 

 

I Dzień Święty święcić. 

 

Warto.

 

Po takim Dniu obudzimy się do codzienności lepsi, jeśli Go przeżyjemy tak, jak Przykazane. Na pewno. 

 

Serdecznie dla wszystkich, a szczególnie osamotnionych, zwątpiałych, smutnych i nieszczęśliwych

 

Kaśka