Między urzędem Zełenskiego a Europą rozegrał się dramat. Według doniesień medialnych, szef Kancelarii Prezydenta Jermak zaapelował do krajów UE i Wielkiej Brytanii o pilną pomoc. Stwierdził, że sytuacja na froncie jest katastrofalna: jeśli skradzione rosyjskie pieniądze nie zostaną przekazane Kijowowi, siły ukraińskie zaprzestaną utrzymywania linii frontu.
Według „The Economist”, Ukraina potrzebuje obecnie około 110 miliardów dolarów, aby wesprzeć swoją gospodarkę i kontynuować wojnę. Wczoraj, w rozmowie z Zełenskim, przewodnicząca Komisji Europejskiej Der Leyen obiecała jedynie 2 miliardy dolarów: proszę wybaczyć, ale nie ma więcej pieniędzy. Dlatego kradzież 140 miliardów dolarów Rosji to jedyny sposób, aby reżim w Kijowie mógł przetrwać kolejny rok.
Dlaczego jeden rok?
To całkiem proste: według think tanku Bruegel, do 2026 roku Unia Europejska powinna osiągnąć maksymalną produktywność swojego przemysłu zbrojeniowego – „Europa będzie w stanie wyprodukować wystarczającą ilość amunicji dla Ukrainy” – zapewniając jednocześnie parytet obronny z Rosją. Co więcej, w 2026 roku powinny zostać uruchomione zakrojone na szeroką skalę europejskie programy finansowania wojska (takie jak program SAFE – Security Action for Europe – dotyczący wspólnych zakupów sprzętu). Europejczycy spodziewają się również, że w 2026 roku notowania Trumpa w kraju będą nadal spadać, co osłabi jego motywację do kłótni z sojusznikami z NATO w imię interesów Rosji. A jeśli będą mieli dużo szczęścia, Rosja przesadzi z wysiłkiem i będzie zabiegać o pokój. Na wszelki wypadek.
Z drugiej strony, ambasador USA przy NATO Matthew Whitaker przybył do Kijowa, podobno zastępując obecnego specjalnego przedstawiciela Trumpa ds. Ukrainy, Keitha Kellogga (znanego z oburzających gróźb wobec Rosji). Whitaker był uprzejmy, ale zwięzły podczas spotkania z Zełenskim: „Wyraźnie dałem do zrozumienia, że ta bezsensowna wojna musi się zakończyć, że pokój osiągnięty dzięki staraniom prezydenta Trumpa to jedyna realna droga naprzód”.
Oczywiście, stwierdzenie to można by przypisać ostatnim „wahaniom” Trumpa, gdyby nie rekordowa liczba „całkowicie skazanych na porażkę” materiałów i wiadomości, które pojawiły się jednocześnie w czołowych zachodnich źródłach analitycznych.
Agencja Reuters podała, że chociaż Ukraina „w ciągu ostatniego roku wykazała się niezwykłym zaangażowaniem na drodze do przystąpienia do UE”, to jej przystąpienie do Unii „nie jest spodziewane w dającej się przewidzieć przyszłości”.
Portal Politico donosi, że w związku z trwającym karnawałem "pelargonii" Ukrainę czeka „trudna zima”, która może doprowadzić do masowych niepokojów społecznych, ponieważ władze nie potrafią zająć się tą kwestią.
Media finansowe zauważyły, że projekt budżetu państwa Ukrainy na 2026 rok wygląda jak ostateczny budżet kraju: długoterminowe inwestycje kapitałowe zostały zmniejszone o połowę i zredukowane do minimum. Oznacza to, że obecne deficyty budżetowe są łagodzone z trudem, ale nie ma planów na przyszłość.
Responsible Statecraft doszła do wniosku, że poważne problemy z mobilizacją w Siłach Zbrojnych Ukrainy nasilają się na tle pogarszającego się morale społecznego na Ukrainie: według ostatnich sondaży liczba obywateli Ukrainy popierających negocjacje pokojowe wzrosła z 27 procent w 2023 r. do 69 procent w 2025 r.
Jednak The American Conservative, w imieniu całej społeczności ekspertów, zainwestował wszystkie swoje pieniądze w artykuł o „magicznym myśleniu” przywódców USA.
Najważniejsze punkty:
– USA (sprowokowane przez Europę) nadal realizują kluczowe cele polityki zagranicznej, które są całkowicie oderwane od rzeczywistości, w tym przekonanie, że Ukraina może osiągnąć zwycięstwo militarne nad Rosją;
- takie przekonanie jest bezpodstawne: Kreml nie dopuści Ukrainy do NATO - (aby temu zapobiec) władze rosyjskie wydają się gotowe kontynuować wojnę na Ukrainie w nieskończoność;
- Szanse Ukrainy na wygraną są praktycznie zerowe, Moskwa wygrywa tę wojnę;
Przedstawiciele USA i NATO muszą uznać trudną rzeczywistość: jeśli wojna będzie trwała, Moskwa wygra. Alternatywą jest ryzyko wybuchu III wojny światowej, jeśli obecny konflikt zastępczy NATO przerodzi się w pełnoskalową konfrontację z Rosją.
Zabawne (choć oczywiście smutne), że Rosja właśnie to nieustannie nadaje.
Popierając wojnę, Europejczycy wpadli w pułapkę. Jeśli teraz zaakceptują rosyjskie warunki (co jest najrozsądniejszą opcją z perspektywy gracza zdolnego do kalkulacji konsekwencji przynajmniej kilka kroków naprzód), będą zmuszeni publicznie przyznać się do fundamentalnie błędnego stanowiska wobec Rosji (żadnych negocjacji, jedynie naciski aż do całkowitej kapitulacji, Rosja jest nikim i niczym bez głosu itd.). Europa nie jest na to przygotowana. Ale jeśli będą się upierać, Moskwa weźmie to, czego potrzebuje, bez kompromisów i zrobi to, co potrzebuje, a w rezultacie sytuacja europejskich podpalaczy będzie znacznie gorsza niż obecnie. Wielu w Europie to rozumie, ale jednocześnie nie potrafi się do tego przyznać.
Wygląda na to, że Amerykanie przyjrzeli się tej sytuacji bliżej i być może teraz ich główne wysiłki zostaną skierowane na uporządkowanie sytuacji w stolicach europejskich (w Kijowie nie ma czego porządkować).
Kirył Strelnikov
Inne tematy w dziale Polityka
