Nowy spot reklamowy PiSu z Palikotem w roli głównej jest całkiem niezły. To znaczy, jest niezły pod względem „artystycznym”: atakuje oczywiście PO, ale swój atak rzeźbi używając dłuta i pilniczka, a nie – jak poprzedni – siekiery i kija bejsbolowego. Nie wiem, kto był twórcą spotu; jestem prawie pewien, że to nie Migalski, gdyż ten, kiedyś niby niezależny, politolog zaprezentował się w poprzednim spocie jako pałkarz, któremu brakuje nawet krztyny subtelności.
Czy jednak spot ten spełni swoje zadanie, to znaczy spowoduje, że dzięki niemu osoby niezdecydowane zagłosują na PiS? Śmiem wątpić. Najwyżej parę osób nie zagłosuje na PO i w niedzielę wyborczą pozostanie w domu, albo – jeżeli pogoda pozwoli – pójdzie opalać się nad wodą, ale i to wydaje mi się mało prawdopodobne. Mimo głośnych apeli o uczestnictwo, w najbliższych wyborach do urn pójdą tylko obywatele rzeczywiście interesujący się polityką – a ci już mają ustalone preferencje.
Jaki spot mógłby zatem zwiększyć liczbę głosów oddanych na kandydatów PiSu? Ano taki, który pokazuje, jak wspaniale żyło się pod rządami tej partii: stoczniowcy pewni swych miejsc pracy, zarabiający godnie lekarze i pielęgniarki, pacjenci nie czekający miesiącami na miejsca w szpitalu, poziom szkolnictwa najwyższy w Europie, autostrady budowane w ekspresowym tempie... Tyle tylko, że to musiałaby być prawda. A – niestety dla PiSu – nie jest. Spin doktorzy tej partii dobrze wiedzą, że taki spot wzbudziłby tylko salwy śmiechu, gdyż ludzie aż tak krótkiej pamięci nie mają...
Jedyne, co pozostaje to atakowanie konkurencji, nieprawdaż?
Prawdaż.
Sześć praw kierdela o dyskusjach w internecie: 1. Gdy rozum śpi, budzą się wyzwiska. 2. Trollem się nie jest; trollem się bywa. 3. Im mniej argumentów na poparcie jakiejś tezy, tym bardziej jest ona „oczywista”. 4. Obiektywny tekst to taki, którego wymowa jest zgodna z własnymi poglądami. 5. Dyskusja jest tym bardziej zawzięta, im mniej istotny jest jej temat. 6. Trzecie prawo dynamiki Newtona w ujęciu internetowym: każdy sensowny tekst wywołuje bezsensowny krytycyzm, a stopień bezsensowności krytyki jest równy stopniowi sensowności tekstu.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
