NIEBIESKI BLUES - część siódma
Dział: Kultura Temat: Literatura
Zygmunt Jan Prusiński
A TE JASKÓŁKI, A TE NAMIĘTNOŚCI
Katarzynie Białas
- Nie chcę znać żadnej prawdy,
nawet półprawdy i jeszcze mniej.
Oswobadzam się skokiem w przód,
dotrzeć chcę do sadzawki uroczej.
Namiętności jak w nieznanej piosence,
spływa po mnie wczorajsza rosa.
Tego kochania brakuje na co dzień,
kruszę myśli jak chleb dla gołębi.
Jaskółki nad moim domem,
przekazują mi znaki od południa.
Tam Katarzyna w nocnej bajce
myśli o mnie ciałem gościnna.
Że też wybrałem szlak przez akacje,
po ciemku kaleczę i ranię nogi.
Idę wciąż ku miłości rycerski -
w Rajskim Ogrodzie ona czeka!
8.10.2010 - Ustka
Piątek 21:33
KOBIETA W BIAŁEJ SUKNI
MOCZY STOPY W MORZU
Motto: "Oddam gwiazdom dźwięki muzyki.
Zagram po raz ostatni dla księżyca".
- Katarzyna Białas -
Fale butne jak mustangi na prerii,
grzywy unoszą na wietrze.
Idzie kobieta w białej sukience,
moczy stopy swe w morzu.
Przypatruję się jej tańcom,
niby nie tańczy a ruch zostawia.
Stoję na warcie jak czapla,
szukam nastroju w jej piersiach.
Ostatni takt zostaw dla mnie,
zeskoczę ze wzgórza do ciebie.
Powróci tajemny obraz malarza,
który nie dokończył tego dzieła.
Rozpieszczę kolory w tobie,
wsunę się cieniem miłości. -
Zasyczy wąż na gałęzi,
i ty zasyczysz zapewne.
9.10.2010 - Ustka
Sobota 18:55
ANIOŁ POSILA SIĘ PIĘKNEM
Beacie Kubusiek
W romantycznym uniesieniu,
słowa wpadają przez okno
z moich kąt wypielęgnowanych,
niczym z ogrodu.
Ustawiam lustra,
byś była blisko moich zapisów.
Maluję twój portret w trawie,
pochylam się nad ustami
wieczny z książek
wędrowiec.
Obcuję z tobą
jak Bob Dylan z gitarą.
Z małym lękiem dotykam
twoich nóg - bunt czuję w wierszu,
ledwie zapisanym.
Beato! Unieś je jak ptak skrzydła,
odlecimy razem zespoleni
jak światło kobiety
ze światłem poety!
9.10.2010 - Ustka
Sobota 19:53
BIAŁA DAMO MIODEM PACHNĄCA
Gabrieli Sieradzkiej
Niby oswobodzony jestem w poezji, a jednak
kamienie mówią do mnie, że wciąż moje serce
niespokojne. Uciekam od krzyku światła,
rozgrzewam leśne owoce i myśli o tobie -
zewsząd. Opiekuję się jesiennymi obrazami,
żywymi wciąż na drodze kędy idę i dopisuję
do uroku twego kilka uśmiechów - i pacierzy
w danej myśli ulotnej z odbitej kałuży nieba.
Za mną płyną melodie, szukam w tych oczach
odblask iskier i miłości ukrytej właśnie
na tej drodze, gdzie daniele i sarny umykają
ode mnie - a przecież potrzebuję towarzystwa
z naturalnego wyciszenia poza miastem.
Wątpliwy to blues Gabrielo, gdzie sosny milczą
choć wiedzą, ile przeszedłem tych dróg
za tobą. - Widzę twoje piersi jak dwie róże...
I nic poza tym w wątpliwej asekuracji smaku.
9.10.2010 - Ustka
Sobota 21:06
ZATAŃCZĘ Z TOBĄ POŚRÓD WIEWIÓREK
Gabrieli Joannie
Otocz mnie barwami tęczy.
Jesteś kobietą.
Zaopiekuj się moimi niepokojami,
istnieją jak mój oddech.
Wobec pierwszych stron książki -
piszę o radości kamienia,
bo nagle usiadł ptak i zaśpiewał.
Odsłoń lustra w sypialni,
chcę ujrzeć twoje nagie sny.
W odbiorze miłosnego dźwięku,
zapisać się do końca
jak liście od wiosny do jesieni.
A w nagrodę Gabrielo
udamy się do parku -
zatańczymy z wiewiórkami.
10.10.2010 - Ustka
Niedziela 8:23
A TA DAMA JAK Z OBRAZU
Ewie Włosińskiej
W tym uroku i trawy się cieszą i pobliskie drzewa.
Kokietka z ciebie jak złoty liść klonu w październiku,
zmusza by podnieść z ziemi i schować do książki.
Widzę w tobie jaskrawość soczystej brzoskwini,
smakuję twoje ciało na odległość w wierszu.
Pozwól Ewo nacieszyć się młodym brzezinom,
że jestem tam gościem ze swoimi lirykami.
Opowiadam w nich o miłości niespełnionej -
zrywają się pajęczyny i mgła opada gęsta.
Swobodna bądź w zbliżeniu ze mną.,
jestem płochliwy jak biały motyl na śniegu.
10.10.2010 - Ustka
Niedziela 9:46
W ŚWIETLE PUNKTU ZACZEPIENIA
Motto: "Pisz o mnie, do mnie i znowu o mnie..."
- Katarzyna Białas -
Nieść w sercu to ciche uczucie,
te słowa z łąk, i gór i mórz. -
Wżynam się w twoje światło,
w ten punkt zaczepienia.
Przenoszę nuty nad drzewami,
śpiewam z namaszczeniem cnót.
Jakbym się na nowo obudził,
w leśnym poszumie obok ciebie.
A cienie drzew się nie skarżą,
orzechy pękają - brzmi rytm.
Jesteś błogosławiona przez niebo,
zaproszę dzwony i fanfary na ślub.
10.10.2010 - Ustka
Niedziela 17:23
ANIELSKA, NICZYM RITA HAYWORD
Aleksandrii Polok
Postać niewyśniona, i twarz niewyśniona.
To polska Rita Hayword, w moim wierszu śpi.
Budzę ją z bukietem fiołków - uśmiecha się,
uwalnia kokieteryjnie spod kołdry jedwabnej nogę,
żeby zachować się jak romantyczny kochanek.
Przez nią razu pewnego rozszalała się burza.
Pamiętam tę noc w skalistym kanionie -
błyszczały chmury od piorunów,
wiersze schowały się do pustego wazonu.
Moją Ritę chyba sam Pan Bóg stworzył!
Jest tak wymagająca w intymnej scenerii,
że trzeba mieć wyobraźnię - niestety.
Postać niewyśniona, twarz niewyśniona;
to Aleksandria w moim Erotyku śpi...
10.10.2010 - Ustka
Niedziela 22:59
