Grafomado

Natknęłam się dziś na utwór salonowego poety i chorobliwego pisofoba @Estimado, wspominający zbrodnie hitleryzmu, komunizmu, terroryzmu etc. "strofą o konstrukcji limeryku", co mnie zainteresowało. Wierszyk jak wierszyk, nie przemawiają do mnie poważne treści ubrane w koziołko-matołkowy rytm, ale moją uwagę zwróciła ostatnia zwrotka, dopisana jako „P.S. (2010)”:  

 

"Po swastyce, młocie, sierpie, półksiężycu

coś swojskiego, jakby krzyż to dziś był czy cuś

stoi toto w centrum grodu

wśród hałasu, przekleństw, smrodu...

Żyd by rzekł tu - cymes miodes, a goj - cycuś!"

 

 

I jakoś tak sam mi się szybciutko ułożył ciąg dalszy, w tym samym rytmie:

 

 

A pod krzyżem tłum faszystów strasznych stoi,

znów mordować będą Żydów oraz goi.

(Wiem, wiem, że się mówi 'gojów',

lecz nie jestem dziś w nastroju,

no i rym mi jakoś dzisiaj się nie kroi).

 

W każdym razie ci faszyści moherowi

do okrutnych czynów, zbrodni są gotowi.

Już budują gdzieś obozy,

gdzie się będą sceny grozy

rozgrywały, gdy PiS władzę wreszcie złowi.

 

W tym obozie zamkną również Estimado,

zupę z brukwi tam do miski mu nakładą 

i non stop po spacerniaku

każą biegać mu w pasiaku, 

aż się zrobi jego postać chudą, bladą.

 

Gdy nie podda się ten mężny bard i grajek,

choć pozbawion kobiet, whisky oraz fajek,

to - by złamać jego ducha,

przesłuchają go na Szucha,

dwieście woltów podłączając mu do jajek.

 

Wycieńczony i znękany, poprzez kraty

wypatrywał będzie lubej swej Renaty

i do wyjścia chwile liczył

na swej gołej, zimnej pryczy,

przez co jeszcze złapie wilka i reumatyzm.

 

A Renata w kazamatach gdzieś w Brzezince

będzie co dzień pogadanki mieć z Sowińcem,

nocą zaś jej każą czytać

felietony Ziemkiewicza,

przez co jej się pod gałami zrobią sińce. 

 

Gdy rząd PiS obalą wreszcie wojska NATO, 

Estimado znowu spotka się z Renatą. 

Odmienieni, wynędzniali,

ciągle będą się kochali,

ale nic już nie napiszą - liczę na to!