Maria Magdalena Wołoszczuk - aktorka
wspomina dedykując w kulisach czule to co najważniejsze
Heni, Wiciowi, Alicji, Lechowi
z Teatru Empatia
*Na scenie*
(fragmenty)
>impresje aktorki <
Lubię ludzi
Wręcz ich kocham
Gdy ze sceny na nich patrzę
Z głową nisko do ukłonu
Dłoń na sercu miękko kładę
Skąd gest taki?
On sam ze mnie tak wypłynął
Ot, z radości i wdzięczności
*
( Spektakl * Ławka Papkina *) - pierwszy
Czy pamiętasz
Dawno temu
W innym mieście
Co je wzgórza otulały
Nie w Szczecinie
Na spektaklu wyjazdowym
Przegląd Teatrów Amatorskich
co w Kamiennej Górze kwitnie
Kiedy z * Ławki * ( Papkina ) już wstaliśmy
Zbyt gwałtownie głowy zawrót
Bo emocje wielkie były
Mało nie spadł mi kapelusz
tak, dokładnie, ten czerwony
W locie szybko go złapałam
On jest nadal w Domu ze mną
Ale wcześniej
usiadł Papkin ( Witek drogi) na moim egzemplarzu scenariusza
A to była ściąga moja
- Dezodorant marki Woland – mówił Papkin do publiki
i odwrotnie baner trzymał
przy okazji mnie podrywał
w ramach scenariusza treści
Henia z Witkiem, nastolatki
On na Ławce do niej ćwierkał
tak nieśmiało się zalecał
Panna Klara, ja ją grałam
W trudnej byłam sytuacji
Całą rolę, długa była
nakaz reżysera: z głowy mówić
*
A na scenie pies ujada?
Tak, on szczeka? - How do you do
Och doprawdy
Psa tu nie ma
bo to jak najęta i nadęta swą sztucznością
Cyberlalka ( tu: Alicja) do Wolanda ( Lech G. grał go)
mechanicznym słowem odpowiada - gada!(...).
*
Znika wszystko co przede mną
Nic nie słyszę
Ja nie widzę
Jestem w pustce
Z rolą moją
Nic mnie nadto nie obchodzi
Kurtyna przede mną lata
Gdy staniemy podziękować
Łapię kontakt z resztą świata
*
Spektakl * Ktoś Inny *
Teraz wspomnę
Nasze próby do *Ktoś Inny*
(...)Wróżką byłam
Piękne suknie, przepych rzadki
Kocham te magiczne szatki
To w mej kwestii powiedziałam
Wróżka
Co nad dzieckiem
Siedzi czujnie przy kołysce
By odpędzić zło wszelakie
Mam być zwiewna , delikatna
Tak postacią jak i głosem
A on jest doniosły, niski
Więc się czule odzywałam
Pół mnie Domu usłyszało
Rozkaz wojsku ja wydałam
Pokładałeś się, reżyserze Lechu nasz, ze śmiechu
Jak my wszyscy tu aktorzy
I zmieniłeś moją kwestię
abym się nie odzywała
tylko wtedy
Była tylko mowa ciała.
A na koniec Pieśń Strzelista
Tyś autorem
O niej śniłam i marzyłam
Bardzo długo, aż się stało
Dumna byłam
Wielki honor był to dla mnie
< Kolczyki o obrączki złotych mgiełek sennych>
Tu się bałam
Głos się łamał
Wszystko z mego wnętrza dałam
Nie zapomnę póki jestem (…).
*
Spektakl * Plan Dżender, czyli Wielkie Bum*
(...)Główna rola
Tutaj mogłam się wyszaleć
Wszystkich na scenie ustawiając
Nawet reżysera – w roli Cluzo
Obraz mu na głowę wbiłam
aż po ramy
Płci też wielkie zamieszanie
Blond peruka i wąsiki
Gdybym tylko mogła chodzić, biegać
Żal do losu zaskowytał
artystycznie go ukryłam.
Sukces w radości zawitał (…)
*
Spektakl *Grona Grudnia*
Prawda Kraju
Prawda Grudnia
co w Szczecinie się przetoczył
w roku 1970 w opowieści, którą gramy
W wielu oczach na widowni łzy błyszczały
Scenografia z IPN-u, zdjęcia zatrzymane w trwodze
Głosy, krzyki, gąsienice czołgów suną,
Tamten okres wspomnieliśmy
by historii nie zapomnieć
Po spektaklu przychodzili z dziękczynieniem
ludzie z Wówczas (…).
*
Spektakl * CukinodoCuki *
< A gdy serce z sercem się połączy
już jest jedno serce nie dwa
Jak powiedział pewien Japończyk
Cukinodo Cukino Da >
Tyle scen, ja Ptysia i inne
publiczność szalała po ostatniej scenie
Triumf, sukces, bis! - wołają
Telewizja rejestruje
A nam gratulacje dają
i nagrody i dyplomy
I się tyle piękna dzieje
Nie wierzyłam
Ale przecież
Nasz Teatr Empatia był tam
Ja tam byłam...(...)
*
Refleksja: Uwierzcie, ja tam, na scenie ciągle jestem, jeszcze we mnie gra to wszystko, długie suknie wiszą w szafie, czarne butki w śnie czekają, to był nasz ogromny sukces, pięć spektakli, pięć to światów, łap te chwile i nie wypuść, reżyserze: słowa Twoje w samochodzie, który wiózł nas do hotelu, pensjonatu.
Mam te chwile, wciąż je trzymam, i nie zgubię ich już nigdy. Powiedz, reżyserze, powiedz, czy my jeszcze wystąpimy. Odszedł z tego świata Witold, a przed chwilą umknęła do Nieba Henryka. Alicja gdzieś swoje czary odprawia. Czy my wystąpimy jeszcze?
---
Maria Magdalena Wołoszczuk-aktorka Teatru Empatia, mieszkanka DPS* Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej*
- ul. Eugeniusza Romera 21-29, Szczecin.
TEATR EMPATIA: pierwszy, podstawowy skład aktorski: Witold Czarnecki, Henryka Szafranek, Maria Magdalena Wołoszczuk, Alicja Czuraba, ( opiekun, scenarzysta, reżyser, aktor - Lech Galicki).
redakcja (gal), fotografie: Teatr Empatia