Okładka - książka i DVD z filmem
Okładka - książka i DVD z filmem
LechGalicki LechGalicki
698
BLOG

Paweł, Apostoł Chrystusa-książka/film( DVD)-recenzja

LechGalicki LechGalicki Film Obserwuj temat Obserwuj notkę 0

Prolog

* Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?” „Kto jesteś Panie?” – powiedział. A On: „Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić”. Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli ze zdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy, nic nie widział. Wprowadzili go więc do Damaszku, trzymając za ręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił *. Oto opis nawrócenia, czy też powołania Św. Pawła zawarty w Dziejach Apostolskich, trzeciej i piątej księgi  Nowego Testamentu, których autorem jest Łukasz Ewangelista – lekarz,  oddany towarzysz i  brat w wierze i  pracy misyjnej Pawła Apostoła, któremu towarzyszył w wielu podróżach.  Szaweł , czy też Saul urodził się w Tarsie ( Cylicja) w żydowskiej rodzinie, posiadającej, co istotne,  rzymskie obywatelstwo. Był synem faryzeusza z pokolenia Beniamina i z wielkim przekonaniem  prześladował chrześcijan. Po opisanym zdarzeniu, tak porażającym, przejmującym, że brakuje słów, gdy zwrócił się do Niego sam Zbawiciel, stał się w sposób radykalny kimś innym.  Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił, przywrócony do przytomności przez wysłannika Pana,  został ochrzczony  w Damaszku przez Ananiasza, aby przez trzy lata w synagogach głosić, że Jezus Chrystus jest Mesjaszem. Potem zdarzyło się tak wiele:  odbył trzy wielkie podróże misyjne, wywarł ogromny wpływ na wczesnochrześcijańską doktrynę, będąc zwolennikiem rozszerzenia misji z  Dobrą Nowiny na pogan ( stąd zwany także Apostołem Pogan), nastawano wielokrotnie na jego życie, zaś On parł  ciągle do przodu w imię Chrystusa.  To tylko zarys drogi Świętego  Pawła. Można tylko w wielkim skrócie podsumować Jego działalność:  Apostoł Narodów, choć nie należał do grona dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa towarzyszących Synowi Człowieczemu w czasie jego publicznej działalności. Czczony razem ze Św. Piotrem Apostołem. Autor listów wchodzących w skład Nowego Testamentu. Wymieniany w modlitwie eucharystycznej Kanonu rzymskiego. Prawdziwie w ogromie swej niezwykłości Boża to Postać.   W 64 roku Rzym nawiedził pożar, a winą za jego spowodowanie  lud  obarczył Nerona. Ten, chcąc uwolnić się od oskarżeń, jako winnych wskazał chrześcijan. Święty Paweł zginął w Rzymie  za panowania Nerona. Został skazany na śmierć i ścięty. „Wiem teraz, że wy wszyscy, wśród których po drodze głosiłem królestwo, już mnie nie ujrzycie” (Dz 20,25; por. Dz 28,23 i 31; Dz 14,22; 1 Tes 2,12).

image

Ścięcie św. Pawła - Joseph Martin Kronheim - Martyrdom of St.Paul

Recenzja

Ich wiara była wyzwaniem dla Imperium!

Film Paweł, Apostoł Chrystusa  jest  fabularną opowieścią o Świętym Pawle, którego  działalność apostolska po jego niepojętym nawróceniu, czy też  powołaniu  stanowi  dowód na działanie łaski Boga. Ale także jej widocznych skutków w postaci: niezłomności, konsekwentnego  głoszenia Prawdy, trwania w odważnej postawie, mądrości głoszonego Słowa, rozumu, rady, męstwa...Obraz filmowy ( wyreżyserował go Andrew Hyatt) ,  koncentruje się na ostatnich dniach Pawła ( gra go znakomicie James Faulkner), który znajduje się  w więzieniu i  oczekuje w celi na egzekucję. Uznany został za przywódcę chrześcijan, sprawców - co zgodnie z  socjotechnicznym zabiegiem  na miarę owych czasów rozgłoszono na polecenie Nerona -  podpalenia Rzymu. Odwiedza go  przyjaciel, towarzysz na dobre i złe, apostoł, spisujący  dzieje Pawłowych doświadczeń i słowa jego nauk, lekarz - Łukasz ( w tej roli Jim Caviezel, znany z niezapomnianego przedstawienia postaci Jezusa Chrystusa w filmie Mela Gibsona - Pasja). Paweł  jest cały czas pilnie obserwowany przez  Mauritiusa (Olivier Martinez), prefekta więzienia, który stara się zrozumieć, czy prawdą jest, iż ten umęczony człowiek w sile wieku mógł stanowić  zagrożenie dla Rzymu. Wyrok na Pawle zostanie wykonany. Zanim do tego dojdzie,  zobaczymy  wiele  scen, sytuacji, zaskakujących swym realizmem, ludzkich upadków i uniesień, zmuszających do  szczerej refleksji,  pokazanych z wielkim kunsztem i artystyczną perfekcją  przez wszystkich  autorów obrazu  Paweł, Apostoł Chrystusa*Chcieliśmy stworzyć film, na który rodzice będą mogli zabrać pięcio-, sześcioletnie dzieciaki, aby i one mogły dowiedzieć się czegoś o historii Pawła – opowiada  reżyser Andrew Hyatt – Ale nie chcieliśmy, by historia była niewiarygodna poprzez uproszczenia, by dramat tych prześladowanych ludzi nie został spłaszczony. Zależało mi przede wszystkim na tym, by widzowie wyszli z kina z przekonaniem, że pierwsi chrześcijanie zachowali wiarę w czasach mroku i brutalnych, straszliwych prześladowań. Że siła ich wiary przeprowadziła ich przez ten dramat, że się nie ulękli.*

Potwierdzam. Taki jest ten film. Polecam.

Książka do której załączono DVD jest  bogato ilustrowana zdjęciami kadrów z filmu Paweł, Apostoł Chrystusa, a także zawiera mnogość informacji związanych  z tematem obrazu, a przede wszystkim kulisami jego realizacji. Warto dodać, że autorem muzycznej ilustracji filmu jest Jan A. P. Kaczmarek.

Lech Galicki

Tytuł:     Paweł Apostoł Chrystusa + DVD
Autor:     Opracowanie zbiorowe
Wydawnictwo:     Dom Wydawniczy Rafael
Język wydania:     polski
Język oryginału:     angielski
Numer wydania:     I
Forma:     książka + DVD


image

Statua świętego Pawła w Watykanie przy Bazylice św. Piotra ( autor - Adamo Tadolini)
Wykorzystano fotografie i fragmenty informacji z Wikipedia

LechGalicki
O mnie LechGalicki

Lech Galicki, ur. 29 I 1955, w domu rodzinnym przy ulicy Stanisława Moniuszki 4 (Jasne Błonia) w Szczecinie. Dziennikarz, prozaik, poeta. Pseud.: (gal), Krzysztof Berg, Marcin Wodnicki. Syn Władysława i Stanisławy z domu Przybeckiej. Syn: Marcin. Ukończył studia ekonomiczne na Politechnice Szczecińskiej; studiował również język niemiecki w Goethe Institut w Berlinie. Odbył roczną aplikację dziennikarską w tygodniku „Morze i Ziemia”. Pracował jako dziennikarz w rozmaitych periodykach. Był zastępcą redaktora naczelnego dwutygodnika „Kościół nad Odrą i Bałtykiem”. Od 1995 współpracuje z PR Szczecin, dla którego przygotowuje reportaże, audycje autorskie, słuchowisko („Grona Grudnia” w ramach „Szczecińskiej Trylogii Grudnia.”), pisze reżyserowane przez redaktor Agatę Foltyn z Polskiego Radia Szczecin słuchowiska poetyckie: Ktoś Inny, Urodziłem się (z udziałem aktorów: Beaty Zygarlickiej, Adama Zycha, Edwarda Żentary) oraz tworzy i czyta na antenie cykliczne felietony. Podróżował do Anglii, Dani, RFN, Belgii; w latach 1988 – 1993 przebywał w Berlinie Zachodnim. Od 1996 prowadzi warsztaty dziennikarskie dla młodzieży polskiej, białoruskiej i ukraińskiej w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Związku Zawodowego Dziennikarzy. W 1994 otrzymał nagrodę specjalną SDP za różnorodną twórczość dziennikarską i literacką. Wyróżniany wielokrotnie przez polskie bractwa i grupy poetyckie. Od 2011 prowadzi w Szczecińskim Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej: Teatr Empatia (nagrodzony za osiągnięcia artystyczne przez Prezydenta miasta Szczecin), pisze scenariusze, reżyseruje spektakle, w których także występuje, podobnie okazjonalnie gra główną rolę w miniserialu filmowym. Jako dziennikarz debiutował w 1971 roku w tygodniku „Na przełaj”. Debiut literacki: Drzewo-Stan (1993). Opublikował następujące książki poetyckie: Drzewo-Stan. Szczecin: Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „ Ottonianum”, 1993; Ktoś Inny. Tamże, 1995; Efekt motyla. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 1999. Cisza. Szczecin: Wyd. Promocyjne „Albatros”, 2003, KrzykOkrzyk, Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2004. Lamentacje za jeden uśmiech. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2005. Tentato. Zapamiętnik znaleziony w chaosie. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2007. Lawa rozmowy o Polsce. Współautor. Kraków: Solidarni 2010, Arcana, 2012, Antologia Smoleńska 96 wierszy. Współautor, wyd. Solidarni 2010, rok wyd.2015. Proza, reportaże, felietony: Trzask czasu, Czarnków: Interak, 1994; Na oka dnie (wspólnie z Agatą Foltyn) Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”), 1997, Jozajtis, Szczecin, Wyd. „PoNaD”, 1999, Sennik Lunatyka, Szczecin: Wyd. Promocyjne „ Albatros”, 2000, Dum – Dum. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2000, Dum –Dum 2. Tamże, 2001, Punkt G., Tamże, 2002, Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu. Tamże, 2003. RECENZJE Charakterystyczne dla „metafizycznych” tomów poezji Galickiego jest połączenie wierszy oraz fotografii Marka Poźniaka (w najważniejszym tomie Ktoś Inny są to zdjęcia kostiumów teatralnych Piera Georgia Furlana), stanowiących tyleż dopełniającą się całość, co dwa zupełnie autonomiczne zjawiska artystyczne, jednocześnie próbujące być świadectwem poszukiwania i zatrzymywania przez sztukę prześwitów Wieczności. Marzenia mają moc przełamania własnego zranienia, ocalenia świadomości boleśnie naznaczonej czasem, przemijaniem, śmiercią. Prowadzą do odnajdywania w sobie śladów nieistniejącego już raju i harmonii. Charakterystyczna jest przekładalność zapisu słownego na muzyczny i plastyczny. Reportaże i felietony Galickiego dotyczą zawsze najbliższej rzeczywistości: ułamki rozmów i spotkań w tramwaju, migawki spostrzeżeń, codzienność w jej często przytłaczającym wymiarze. Zapiski zaskakują trafną, skrótową diagnozą sytuacji życiowej bohaterów. Galicki balansuje pomiędzy oczywistością a niezwykłością zjawiska, powszedniością sytuacji, a często poetyckim językiem jej przedstawienia. Oderwanie opisywanych zdarzeń od pierwotnego kontekstu publikacji („Kościół nad Odrą i Bałtykiem”, PR Szczecin) czyni z minireportaży swoistą metaforę, usiłującą odnaleźć w ułamkach codzienności porządkujący je sens. Podobnie dzieje się w felietonach z założenia interwencyjnych (Dum – Dum, Dum – Dum 2): autor poszukuje uogólnienia, czy też analogii pomiędzy tym co jednostkowe a tym, co ogólne, wywiedzione z wiersza, anegdoty, symbolu, przeszłości. Galicki buduje świat swoich mikroopowiadań również z ułamków przeszłości (np. historia Sydonii von Borck w Jozajtisie), a także z doświadczeń autobiograficznych (pamięta dzień swoich urodzin, przeżył doświadczenie wyjścia poza ciało, oraz groźną katastrofę). Piotr Urbański Powyższy artykuł biograficzny pochodzi z Literatury na Pomorzu Zachodnim do końca XX wieku, Przewodnik encyklopedyczny. Szczecin: Wydawnictwo „Kurier – Press”, 2003. Autor noty biograficznej: Piotr Lech Urbański dr hab. Od 1.10.2012 prof. nadzw. w Instytucie Filologii Klasycznej UAM. Poprzednio prof. nadzw. Uniwersytetu Szczecińskiego, dyrektor Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa (2002-2008), Dokonano aktualizacji w spisie książek napisanych po opublikowaniu notatki biograficznej Lecha Galickiego i wydanych. Recenzja książki Lecha Galickiego „Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu”. Wydawnictwo „PoNaD”. Szczecin 2003 autorstwa (E.S) opublikowana w dwumiesięczniku literackim TOPOS [1-2 (74 75) 2004 Rok XII]: Dziękuję za rozmowę to zbiór wywiadów, artykułów prasowych, które szczeciński dziennikarz, ale także poeta i prozaik, drukował w prasie w ostatniej dekadzie. Mimo swej różnorodności, bo obok rozmowy z modelkami znajdziemy np. wywiad z Lechem Wałęsą, z chaotycznego doświadczenia przełomu wieków wyłania się obraz współczesności targanej przez sprzeczne dążenia, poszukującej jednak własnych form osobowości. Legendarne UFO, radiestezja, bioenergoterapia, spirytualizm – zjawiska, które Galicki nie obawia się opisywać, niekiedy wbrew opinii publicznej i środowisk naukowych. Prawie każdy czytelnik znajdzie w tej książce coś dla siebie – wywiady z wybitnymi artystami sąsiadują z wypowiedziami osób duchowych, opinie polityków obok opowieści o zwykłych ludzkich losach. Galicki, mimo iż w znacznej mierze osadzony jest w lokalnym środowisku Pomorza Zachodniego, dąży do ujmowania w swoich tekstach problematyki uniwersalnej i reprezentuje zupełnie inny, niż obecnie rozpowszechniony, typ dziennikarstwa. Liczy się u niego nie pogoń za sensacją, a unieruchomienie strumienia czasu przy pomocy druku. Pisze na zasadzie stop – klatek tworząc skomplikowany, niekiedy wręcz wymykający się spod kontroli obraz naszych czasów. (E.S.).

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura