Wałęsa, Kaczyński, Tusk. Jak (nie)prowadzić polityki zagraniczne

Po pierwsze chciałem pogratulować Lechowi Wałęsie rocznicy Nobla. Mimo gigantycznego wysiłku IPNu i wielu "życzliwych" pseudoprawicowa politpoprawność poniosła porażkę i Lechowi udało się zorganizować godne obchody tego wielkiego wydarzenia w naszej historii. Tusk mówiąc o tym, że Lechu jest naszym bohaterem narodowym mówił to też w moim imieniu. Raz jeszcze gratulacje Panie Prezydencie :)

Noblowska uroczystość pokazała jednak jeszcze jedną ciekawą sprawę. Niejako sama "matka natura" unaoczniła czemu PiS i Lech Kaczyński nie umieją prowadzić polityki zagranicznej. Parę razy pisałem o tym, że obecny prezydentb popełnił masę szkolnych błędów w fazie diagnozy tego jaka powinna być nasza polityka jak i całkowicie błędnie dobrał metody jej realizacji. Ostatnie kilka dni dobitnie pokazało skalę jeg dyletanctwa.

Dwa wielkie międzynarodowe wydarzenia miały/mają ostatnio miejsce w naszym kraju - szczyt szefów rządów całej Europy Środkowej i Wschodniej z prezydentem Francji (obecnym liderem prezydencji UE) w bardzo ważnej sprawie jaką jest pakiet klimatyczny, jednocześnie odbywał się szczyt klimatyczny ONZ w Poznaniu. Na żadnych z tych dwóch najważniejszych wydarzeniach międzynarodowych od paru ładnych miesięcy nie ma Prezydenta Polski. Nie ma bo wolał się spotkać z Cesarzem Japonii, czyli kimś kto ma mniej władzy i znaczenia niż Królowa Elżbieta II. Mało tego - Prezydent Kaczyński posunął się nawet do kłamstwa mówiąc o tym iż nie może spotkać się z Sarkozym bo ma wizytę u Cesarza. Kłamstwo polega na tym iż czysto teatralna audiencja miała mieć miejsce w środku tygodnia a nie w weekend. Ostatecznie kompromitacji dopełnia fakt (poza tym iż Cesarz i tak go nie przyjął) skrócenia całej eskapady i chcąc nie chcą Kaczyński będzie się chyłkiem przemykał do swojej rezydencji aby nikt nie zauważył że jednak mógł się spotkać z Sarkozym jak i liderami naszego regionu.

Na takich właśnie spotkaniach jak w Gdański czy Poznaniu uprawia się w cywilizowanych krajach politykę międzynarodową a nie na audiencjach u Cesarza Japonii czy też na osetyńskich posterunkach granicznych. Kluczem jest możliwość zaprezentowania własnych racji i to w okolicznościach maksymalnie korzystnych. Z tego punktu widzenia noblowskie uroczystości Wałęsy były idealnym miejscem i pokazuje to iż kunszt dyplomatyczny Sikorskiego i Tuska stoi lata świetlne przed tym co jest w stanie wymyślić Kaczyński i jego ekipa.

Jeśli ktoś chciał zobaczyć jak nie uprawiać polityki zagranicznej to Lech Kaczyński dał tu niemal szkolny przykład. Zresztą któryś z kolei raz.

Znajduje tylko jedno racjonalne wytłumaczenie zachowania Kaczyńskiego - mając świadomość własnej niekompetencji chciał się usunąć z kraju aby jeszcze więcej nie zepsuć. Jako autor dramatycznie złego pakietu klimatycznego nie miał niczego sensownego do powiedzenia na ten temat a jako niewolnik swojego brata i Rydzyka nie mógł obiecać iż podpisze się pod swoim innym dziełem - Traktatem Lizbońskim. Więc już lepiej że uciekł do Mongolii. 

W warstwie twardej polityki Kaczyński wysłał jednen mocy sygnał - nie liczę się w polityce zagranicznej. Jego ucieczka do Mongolii dała jasny przekaz - żaden zagraniczny polityk nie ma po co rozmawiać o czymkolwiek z Kaczyńskim. Nie ma on władzy, wiedzy i kompetencji a jednocześnie nie dotrzymuje danego słowa i jest całkowicie niesamodzielny jako polityk. Tusk i Sikorski są nr 1 w Polsce. I oby tak zostało.