Polityka japońska w zasadzie nie zaskakuje. Jest to dominacja ideologii liberalnej w różnych jej odmianach. Ideologią dominującą w tym kraju jest liberalizm, reprezentowany przez dwie największe formacje polityczne: konserwatywno-liberalną Partię Liberalno-Demokratyczną oraz jej głównym, również liberalnym, lecz bardziej centrowym konkurentem: Partią Liberalną, która w listopadzie 2003 roku połączyła się z główną partią opozycyjną: Partią Demokratyczną, by stworzyć Demokratyczną Partię Japonii.
Jak podaje Wikipedia, Partia Liberalno-Demokratyczna (jap. 自由民主党 - Jiyū Minshu tō; często używa się skrótu 自民党 - Jimin tō) jest największą japońską partią polityczną. Jest u władzy od 1955 r. (czyli od swego powstania), oprócz krótkiego okresu rządów koalicji partii będących w opozycji do PLD w 1993 r.
Jej główny konkurent, Partia Demokratyczna (jap. 民主党 - Minshu tō) to największa centrowa partia liberalna i druga pod względem wielkości partia w Japonii, grająca główne skrzypce opozycyji. Wikipedia podaje że powstała ona jako mała partia w 1996 roku jako mała partyjka, by po roszadach wyłonić się w 1998 roku jako konglomerat 4 zupełnie niewielkich nowopowstałych partyjek. W ciągu kilku zaledwie lat przekształciła się w wielką siłę polityczną. Jej polityka to ograniczanie roli państwa, zwiększanie kompetencji regionów etc. Jest ona szybko wschodzącą gwiazdą japońskiej polityki.
PD jest popierana głównie przez liberalną klasę średnią, a także kobiety i osoby mieszkające w dużych miastach. W jej skład wchodzi kilka osób o niejapońskim pochodzeniu m.in. Marutei Tsurunen (radca o fińskim pochodzeniu) i Ren Hō (radca, pół Tajwanka) co podkreśla otwartość partii i jej wyborców.Inną szybko rosnącą w siłę jest konserwatywno-buddyjska Nowa Partia Komeito (公明党, Kōmeitō), której program jest również antybiurokratyczny i pro-decentralizacyjny. Jej polityka zagraniczna opiera się na pacyfizmie i idei tworzenia nowej epoki humanizmu w dziejach ludzkości. Obecna Nowa Partia Komeito, będąca w koalicji rządowej z Liberalnymi Demokratami, powstała z połączenia pacyfistycznej Partii Pokoju z dawną, bardziej lewicową i radykalną starą Partią Komeito.
Wszystkie te partie składają się z niezliczonej ilości frakcji. Partia Demokratyczna (民主党, Minshutō) ma ich 8, utrzymują się one głównie jako pozostałości struktury wchłoniętych wcześniej innych partii. Natomiast Partia Liberalno-Demokratyczna jest nie organizacją jednolitą, lecz konglomeratem wielu frakcji. Obecnie liczy się 5 największych odłamów, nazywanych przez japońskie media po nazwiskach ich liderów, lecz wymienia sięnawet 8 frakcji.
Praktyka polityki gospodarczej prowadzonej w Japonii już dużo wcześniej utwierdziła mnie w przekonaniu co do ideologii reprezentowanej w tym kraju, wobec czego krótka chwila spędzona na zapoznaniu się z dominującymi tam filozofiami politycznymi i ich politycznymi reprezentantami tylko potwierdziła te oczekiwania.
Literatura
Artykuły z pl.wikipedia.org oraz:
http://www.dpj.or.jp/english/
