A PO MUSIU CISZA...CO ZE SKRZYNKĄ JAKA?

Remigiusz Muś "nie wytrzymał napięcia" i postanowił osierocić dwie kilkuletnie córki....postanowił też , że nie napisze do nich ani jednego pożegnalnego słowa...

Za życia twierdził, że rosyjscy kontrolerzy podawali tupolewowi 10.04.2010r inne komendy, niż te, które znamy z trzykrotnie "poprawianych" kopii stenogramów wożonych w tę i we w tę przez Jerzego Millera. Te słowa Musia odważył się potwierdzić, już po jego śmierci por Wosztyl.

Nawet z "Faktów" TVNu mogliśmy się po 2.5 roku dowiedzieć, że pokładowy technik Muś to był kluczowy świadek! Żadna jednak z procedur bezpieczeństwa wobec "kluczowych świadków" nie została tu podjęta. Podobnie jak nikt nie spieszył się i nadal nie spieszy, żeby jego wersję potwierdzić lub wykluczyć, ujawniając zapisy czarnej skrzynki Jaka-40. Sprawa skrzynki wydaje się więc pogrzebana razem z biednym Musiem.

"Na miejsce katastrofy udaliśmy się po około 1 godzinie od jej zaistnienia. Kiedy przybyliśmy na miejsce, to pracowały już tam służby ratownicze. Ja widziałem dużo nagich ciał. Leżały one pomiędzy częściami samolotu. Jedno ciało ludzkie było całe. Pozostałe, to były części ludzkich ciał, ręce, nogi. Kiedy my tam byliśmy, to nikt się nimi nie interesował, tzn. nie przykrywał ich, nie zbierał.Byliśmy tam około 15 minut. W trakcie pobytu tam zauważyłem, że do poszczególnych stanowisk, utworzonych przez służby znoszono części samolotu. Tych stanowisk było tam już wtedy kilka.Stanowiska te wyglądały w ten sposób, że był to stolik, na nim dokumentacja, laptop itp. Przy stanowiskach znajdowali się ludzie." - zeznał 23.06.2010 Remigiusz Muś.

Czy zginął, bo za dużo wiedział i powiedział? Czy raczej z powodu tego, co jeszcze mógł powiedzieć?...

Po Musiu już tylko cisza, jak po Knyżu, bp Cieślarze, Duliniczu, Wróblu i Szpinecie. Ot, kilka osieroconych rodzin więcej.

Mam jednak przeczucie, że do pełnego zeznania śp Remigiusza Musia trzeba będzie jeszcze wrócić.

Niech spoczywa w pokoju.