Postanowiłem wyjaśnić te dwie kwestie, i nie tylko, gdyż moja argumentacja tych zagadnień nie daje spokoju pewnemu Blogerowi.
Stwierdziłem w jednym z artykułów, mówiąc o Męce Jezusa i Jego Ofierze, którą złożył z własnej Krwi, że w ten sposób otworzył bramy zbawienia wszystkim ludziom, bez wyjątku. Przywołałem w tym celu stwierdzenie „na okup za wielu”, zdanie znajdujące się w Ewangelii wg Świętego Mateusza o Synu Człowieczym, „który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” - Mt 20, 28.
W Wydaniu V Biblii Tysiąclecia znajduje się odnośnik dotyczący stwierdzenia „za wielu”. Zespół egzegetów tłumaczy to jako „semityzm”, czyli sposób myślenia i nazewnictwa charakterystyczny dla adresatów tamtej chwili, czyli Żydów biblijnych. Co kryje się za określeniem „wielu”? Bibliści tłumaczą to precyzyjnie - „wszyscy”.
Dlatego mówiąc o zbawieniu, tłumaczę, że łaska ta jest darem darmo danym ludziom wszystkich czasów i narodów.
Tak mówi Święty Paweł:
„Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: a sprawiedliwy z wiary żyć będzie" Rz 1, 16-17.
Zbawienie, czyli uwolnienie od grzechu i śmierci, nie następuje automatycznie. W tym celu wymagane jest przyjęcie tego daru i współpraca z łaską.
Idąc za Świętym Janem:
„Jeżeli zaś chodzimy w światłości,
tak jak On sam trwa w światłości,
wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo,
a krew Jezusa, Syna Jego,
oczyszcza nas z wszelkiego grzechu” - 1J 1, 7.
Dlatego w tym wypadku zbawienie nie dotyczy wszystkich, ale wielu. Ponieważ nie każdy odpowiada na wezwanie Jezusa.
Podobnie sprawa ma się z problemem warunkowego charakteru proroctw. Najpierw wyjaśnię znaczenie osoby proroka, proroctw, a następnie ich warunkowość.
Otóż Bóg w Swoim Miłosierdziu posyłał do Hebrajczyków nauczycieli, czyli proroków, przez których uczył swoje dzieci właściwej postawy moralnej, wzywając do powrotu aby wypełniać zapisy Prawa.
Prorocy byli/są, gdyż charyzmat prorokowania istnieje do dziś, ludźmi o nieposzlakowanej opinii moralnej. Ich postawa, jak i relacja do Boga, stanowią wzorzec do naśladowania dla pozostałych wiernych, gdyż tylko ludzie czystego serca mogą oglądać Boga – Mt 5, 8.
To przez nich Opatrzność w pierwszej kolejności kieruje słowa dotyczące napomnień o prawdziwej wierze i miłości. Tego Bóg pożąda:
„Przeto i teraz jeszcze - wyrocznia Pana:
Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem,
przez post i płacz, i lament».
Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty!
Nawróćcie się do Pana Boga waszego!
On bowiem jest łaskawy, miłosierny,
nieskory do gniewu i wielki w łaskawości,
a lituje się na widok niedoli” - Jl 2, 12-13.
„Obmyjcie się, czyści bądźcie!
Usuńcie zło uczynków waszych
sprzed moich oczu!
Przestańcie czynić zło!
Zaprawiajcie się w dobrem!
Troszczcie się o sprawiedliwość,
wspomagajcie uciśnionego,
oddajcie słuszność sierocie,
w obronie wdowy stawajcie!” - Iz 1, 16-17
„Miłości pragnę, nie krwawej ofiary,
poznania Boga bardziej niż całopaleń” - Oz 6, 6.
Oto słowa Świętego Piotra, skierowane do Żydów w Dniu Pięćdziesiątnicy:
„Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków. Powiedział przecież Mojżesz: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu. Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców. Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi. Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów» Dz 3, 19-26.
Poprzez proroków Bóg uczy także pogłębionej modlitwy w jej różnorodnych formach, zwłaszcza uwielbienia i dziękczynienia, ale i modlitwy pokutnej oraz błagalnej. Przykładem jest „Księga Psalmów”, której większość dzieł przypisywana jest królowi Dawidowi, będącemu czesto w uniesieniach prorockich – np. Psalm 22.
Warto wspomnieć, że Dawid jest typem, zapowiedzią Mesjasza, w którym wypełnią się godności/funkcje królewska, kapłańska i prorocka. Tym samym każdy ochrzczony, poprzez sakrament chrztu świętego i głoszenie Ewangelii, ma udział w tej godności.
Jednak prorok, jak i proroctwa, najbardziej kojarzone są z przepowiadaniem przyszłości, zwłaszcza wydarzeń katastrofalnych.
Przepowiednie stanowią część pedagogii Boga Ojca, który w Swoim Miłosierdziu ostrzega o grożących konsekwencjach. Mogą to być klęski żywiołowe, nieurodzaje i głód, zarazy, czy najazdy obcych armii i wreszcie niewola. Wizje te można odwrócić poprzez zmianę postępowania, poprzez pokutę i powrót do relacji ze Stwórcą.
Mimo wszystko, nawet kiedy na Hebrajczyków spadały słuszne konsekwencje ich grzechów, Bóg nigdy nie odwracał od nich Swego Oblicza, czekając na powrót do prawdziwej relacji opartej na miłości.
Wybór zawsze pozostawiony jest ludziom, podobnie jak ze zbawieniem. To aktem wolnej woli każdy człowiek decyduje o swoim losie.
Dlatego proroctwa pozostają warunkowe.
Podobnie jak matka ostrzegająca swoje dziecko, aby nie dotykało płomieni ognia, czyni to wyłącznie z miłości do dziecka. Tłumacząc mu, że kiedy przekroczy pewną granicę, informuje, że będzie cierpieć. Dziecko albo posłucha, albo nie i poparzy się, wyciągając konstruktywny wniosek na przyszłość.
Argumentację oparłem wyłącznie na Słowie Bożym, zwłaszcza na wydaniu V „Biblii Tysiąclecia”, w tym posługując się „Wstępem do Ksiąg Prorockich” oraz Biblii Deon, a także posługując się Katechizmem Kościoła Katolickiego – II Wydanie poprawione.
Korzystając z okazji pozwolę sobie wytłumaczyć, że nie zawsze odpisuję na wszystkie komentarze zamieszczone na moim blogu. Jeśli Ktoś pragnie zwrócić się w sprawie osobistej, proszę o skorzystanie ze skrzynki pocztowej portalu Salon24.pl.
Nadmieniam, iż wszelkie formy bluźnierstw, oszczerstw, zniesławień, obelg etc., związane z moimi przekonaniami i wiarą, godzące w moją osobę oraz innych, będą usuwane, a jeśli autorzy będą nagminnie stosować takie praktyki – będą wypraszani z udziału w dyskusji.
Zmieszczanie takich treści, jak i fałszywych tez niepopartych racjonalnymi dowodami, powodowane zwyczajną nienawiścią, mające na celu atak i dyskredytację, będą wiązały się ze zgłoszeniem naruszenia zasad regulaminu portalu, jak i prawa cywilnego, co może skutkować określonym działaniem z mojej strony.
