Dęta seria

Martwy rzekomo laptop Zbigniewa Ziobry to kolejna dęta sprawa, którą najpierw z wielkim hukiem rozdmuchał nowy rząd, żeby następnie zacząć się z niej wycofywać. Do tego samego schematu zastosowano się w przypadku zagłuszania pielęgniarek, bo okazało się, że premier Kaczyński owszem, podpisał, ale bynajmniej nie dokument mówiący o zagłuszaniu. RMF okazało się więc w jakimś stopniu Radiem Erewań, tyle że na opak.

Ten bardzo modny ostatnio trend zapoczątkowała Julia Pitera ze swoim podobno wstrząsającym raportem na temat CBA, który jednak okazał się widocznie za mało wstrząsający, żeby Mariuszowi Kamińskiemu można było postawić prokuratorskie zarzuty, ale wciąż jest widocznie zbyt porażający, żeby go pokazać opinii publicznej. Być może jego zawartość miałaby podobny skutek jak treść najśmieszniejszego żartu świata ze skeczu Monty Pythona: kto go przeczytał lub usłyszał, ten umierał ze śmiechu.

Fani PiS-u w tych historiach upatrują spisku mediów. Mylą się. Spisku żadnego tu nie ma. Informacje, o których mowa, nie są przez dziennikarzy wymyślane, ale płyną z kręgów rządowych. Co mają z nimi zrobić media? Zignorować? Przecież gdyby na przykład faktycznie premier antydatował polecenie zagłuszania telefonów komórkowych, byłby to autentyczny skandal.

Problem leży raczej w coraz większej doraźności mediów. To zresztą zawsze było ich problemem, ale mam wrażenie, że od kilku lat jest już bardzo źle. Tę doraźność można wykorzystać, jeśli się jest wystarczająco przebiegłym. A że niusem jest pierwsza wiadomość, zawierająca spektakularne podejrzenie, ale już nie wiadomość o tym, że ta pierwsza wiadomość była, mówiąc oględnie, nieco niedokładna (znów - nie ma w tym żadnego spisku, taka jest natura mediów), to i na tym można ładnie pograć.

Krótko mówiąc - problem tkwi w zatraceniu proporcji między tym, co ważne dalekosiężnie, a tym, co stanowi krótką scenkę żenującej politycznej komedyjki.

***

I jeszcze taki drobiazg na marginesie. UOKiK przypomniał o wchodzącej w życie w Polsce 11 marca unijnej regulacji, dotyczącej bezpiecznych zapalniczek. Od tej daty zakazana będzie sprzedaż zapalniczek gadżetów oraz zapalniczek nie zabezpieczonych przed uruchomieniem przez dzieci.

Typowy unijny socjalistyczny paternalizm. Unia przejmuje na siebie rolę strażnika i wychowawcy dzieci swoich obywateli, nie wierząc, że oni sami mogą odpowiadać za to, co robią ich pociechy i dobrze się nimi zajmą. Najlepiej zakazać, wydać dyrektywę, uregulować, zagrozić sankcjami i wylać dziecko (nomen omen) z kąpielą.

Ja jestem szczęśliwym posiadaczem dwóch zapalniczek marki Zippo, zwykłej i fajkowej, oraz gazowej zapalniczki Ambiente. O ile się orientuję, żadna z nich nie jest zabezpieczona przed uruchomieniem przez dzieci. Zapalniczki Zippo mają zresztą od dziesięcioleci ten sam kształt i mechanizm i nie bardzo sobie wyobrażam, żeby mogły zostać zmodyfikowane, zwłaszcza że są produktem amerykańskim, a nie unijnym. A tam filozofia jest inna: nowe Zippo jest dostarczane z jaskrawoczerwoną naklejką, ostrzegającą przed użyciem zapalniczki przez dzieci. Skoro jest ostrzeżenie, to w razie procesu producent zawsze może powiedzieć, że ostrzegał i koniec - dalsza odpowiedzialność spada na rodziców. Otóż ciekaw jestem ogromnie, czy po 11 marca będę jeszcze miał szansę kupić w Polsce zapalniczkę Zippo i czy troskliwa Unia pieczołowicie wyeliminuje z mojego życia wszystkie inne potencjalnie niebezpieczne przedmioty, takie jak: metalowe sztućce, samochody, rowery, wiertarki, drabiny, wiatrówki, szpilki i igły, nożyczki, farby, piły i wiele, wiele innych.

I wtedy, by zacytować klasyka:

Choć finanse poniekąd leżały, gospodarka i przemysł był na nic,

Ale każdy, i duży, i mały, czuł się za to bezpieczny bez granic.