Konserwatywny liberalizm. Dla mnie to oksymoron, jak “dobry Bóg” albo “żywy trup”. Dla Tuska jednak stał się złotym środkiem pozwalającym na zadowalanie zarówno tych bardziej postępowych i światłych warstw społecznych, jak i tak zwanego ciemnogrodu. Ciekaw byłem jak ta taktyka wyborcza przeniesie się na pierwsze dwa lata działania rządu (bo później znów trzeba zacząć myśleć o wyborach). Niestety, kręgosłup Tuska okazał się gumowy.
ProPISowskie, choć niemieckie, pismo “Dziennik” doniosło, że rząd Tuska nie wyrazi zgody na legalizację małżeństw pomiędzy osobami tej samej płci. Nawet nie zajmie się w ogóle tą sprawą, ignorując kompletnie dużą część polskiego społeczeństwa. Według kolegi Jana Władysława Rokity z Krakowa, posła Jarosława Gowina, “w sprawach światopoglądowych obecny kompromis jest dobry i warto chronić status quo”.
Przepraszam, jaki kompromis? Między kim a kim? Kompromis polegający na tym, że dobrzy chrześcijanie zgodzili się nie strzelać od razu ze strzelby do trzymających się za rękę facetów w zamian za to, że ci zgodzą się na bycie obywatelami drugiej kategorii?
Miałem nadzieję, że takie myślenie odejdzie razem z ideą IV RP, ale myliłem się. Oto w dalszym ciągu istnieje sobie w naszym kraju grupa osób u władzy, która myśli, że może dyktować dorosłym i wolnym ludziom jak mają żyć i co jest dobre i moralne a co złe, występne i bezprawne. Dlaczego ilość penisów i wagin w legalnym dwuosobowym związku musi być zawsze w stosunku jeden do jeden? Bo Bóg tak chciał?
Rząd Tuska ma wszelkie predyspozycje by stoczyć się do poziomu nędzy i rozpaczy prezentowanej przez swojego poprzednika. To pierwszy tak silny sygnał świadczący o cichym powrocie dulszczyzny i ksenofobii na polskie salony polityczne. Umizgi do katolickiej większości społeczeństwa są dla Tuska ważniejsze niż interesy mniejszości. To bardzo niedobrze, bo oznacza, że kolejny rząd nie do końca rozumie na czym polega demokracja.
Żołta kartka, Donek.
