W niedzielę 5 czerwca odbędą się wybory w Macedonii. Z dużą pewnością możemy przewidzieć, że partia rządząca premiera Nikoli Grujevskiego VMRO-DPMN wygra jutrzejsze wybory.
Kampanii wyborcza odbywała się pomiędzy partią rządzącą VMRO-DPMN a partią opozycyjną SDSM (byłymi komunistami a obecnie socjal-demokratami) reprezentowaną przez byłego premierem i prezydentem Branko Crvenkovskiego oraz Radmilą Šekjerinską jego następczynią oraz blokiem albańskim podzielonym na czterech kandydatów.
Kampania partii rządzącej była najlepiej przygotowana, bardzo dynamiczna, rzeczowa, prezentującą zarówno swoje osiągnięcia jak i plany na przyszłość w sposób bardzo przekonywujący dla potencjalnych wyborców. Wystąpienia premiera Nikoli Gruevskiego były wyważone, z dużą dozą dowcipu, w sposób jasny i bardzo przedstawiał swoje racje i plany na przyszłość. Jego największy oponent Branko Crvenkovski występował bardzo często pod wpływem alkoholu ośmieszając państwo macedońskie w oczach zachodnich obserwatorów, stosując retorykę, która raczej zmniejszała szanse Radmily Šekjerinskiej na wygraną. Blok albański wykorzystywał dość agresywną retorykę o ciągle małych prawach dla Albańczyków, o tym że Struga jest albańska, o tym że dwa narody są równoprawne i państwo macedońskie musi się z nimi liczyć. Menduh Thaci posuną się nawet do powoływania się na przelaną krew albańską w czasie konfliktu albańsko-macedońskiego w 2001 roku co wywołało konsternację wśród społeczeństwa macedońskiego.
Blok albański ma szczęście, że Macedończycy są zbytnio tolerancyjni i znoszą tak daleko posunięta retorykę, która w innym kraju zapewne wywołałaby rozruchy. Albańczycy zapominają, że ich faktyczna liczba nie wynosi 25% a około 15-16% realnie. Ta zawyżona cyfra jest efektem tego, że Albańczycy kilkakrotnie deklarowali swoją narodowość. Teraz odwlekają spis powszechny, który by pokazał jaka jest naprawdę ich liczba w państwie macedońskim i że jest ona o wiele niższa od 25%, liczby która została zawyżona w sposób sztuczny aby ludność albańska wsparta czynnikami zachodnimi i amerykańskimi otrzymała status nie mniejszości, którą była i jest a status drugiego narodu mieszkającego w Macedonii.
Wygrana VMRO-DPMN dla Macedonii oznaczać będzie kontynuację reform, budowę dróg, szkół, boisk sportowych oraz twardej pozycji w sporze z Grecją w kwestii nazwy państwa. Wygrana SDSM oznaczałaby dla Macedonii, kapitulację w kwestii nazwy państwa oraz akceptację nacisku państw zachodnich w bardzo wielu istotnych kwestiach związanych z suwerennością Macedonii.
