Podczas jazdy samochodem kierujemy sie zasada ograniczonego zaufania. Podobnie powinno byc w polityce zagranicznej, zwlaszcza wobec elit politycznych tych panstw i narodow, ktore za pamieci naszych ojcow zgotowaly nam najwieksza gehenne w dziejach.
Tymczasem my z “oda do radosci” na ustach rzucamy sie w objecia Niemiec, nazywajac ich naszym adwokatem, dobrodziejem i najwiekszym przyjacielem, ale na tym nie koniec. Kiedy na terytorium Rosji ginie kwiat polskiej elity politycznej ( PiS, PO, PSL i SLD ), nasze wladze obdarzaja Rosje NIEOGRANICZONYM zaufaniem.
W filmie “List z Polski / Brief uit Polen” ( do sciagniecia z polskimi napisami, m.in. u
Koteusza ) Wlodzimierz Bukowski przypomina, ze w obecnej Rosji na tysiac najwazniejszych politykow, 70% to “byli” funkcjonariusze KGB.
I temu wlasnie panstwu nasze obecne wladze okazuja nie tylko BEZGRANICZNE zaufanie, ale nie cofaja sie przed zadna ostentacja, by to zaufanie okazac, zas na wszelkie proby jego podwazania reaguja alergicznie i z wsciekloscia.
Czy trzeba lepszego dowodu na to, ze “coś się psuje w królestwie duńskim”, tzn. w PRyLu-bis?
Inne tematy w dziale Polityka
