Jeśli termin wyborów prezydenckich zostanie przesunięty na jesień lub wiosnę przyszłego roku należy się liczyć z powrotem Donalda Tuska. I nie ma w tym nic dziwnego. W obliczu porażki wszystkich opozycyjnych kandydatów stanie się on naturalnym kandydatem na prezydenta. Wielu komentatorów może być takim scenariuszem lekko zdziwiona ale warto mieć na uwadze to, że jego ambicje wciąż wiążą się z fotelem i żyrandolem prezydenckim. Do tego dochodzi też ciągła i niekończąca się porażka wszystkich opozycyjnych kandydatów. Liderką wpadek wizerunkowych stała się obecna kandydatka PO. Tak naprawdę końca jej przejęzyczeń i lapsusów językowych nie widać a do tego dochodzi jeszcze brak jakiejkolwiek osobowości scenicznej. Przy niej nawet Bronisław Komorowski prezentuje się jak najbardziej lśniąca gwiazda wdzięku i wyszukanego stylu. Nieprawdaż?
Komu najbardziej służy przesunięcie terminu wyborów prezydenckich? Odpowiedź na to pytanie wcale nie jest taka trudna. Wystarczy uważnie przeanalizować różne wypowiedzi prominentnych polityków Platformy Obywatelskiej. Wyłania się z nich scenariusz odsunięcia Kidawy "Prompter" Błońskiej i zastąpienie jej innym kandydatem. Może bezpartyjnym a może kimś znanym nam wszystkim? Przesunięcie terminu wyborów to przed wszystkim na ten moment zyskanie czasu przez opozycje na wykreowanie nowego kandydata albo wykreowanie okoliczności, które będą usprawiedliwiały w oczach opinii publicznej ogłoszenie spektakularnego powrotu znanego nam wszystkim Donalda Tuska. Scenariusz niemożliwy? Czyżby?
To co się wydarzy w niedalekiej przyszłości jest trudne do przewidzenia. Ale gołym okiem widać, że obecna opozycja będzie wykorzystywać histerię wokół pandemii i podburzać masy społeczne do pokazania środkowego palca obecnemu prezydentowi. Jeśli wybory odbyłyby się np. jesienią przy drugiej spodziewanej fali koronawirusa będzie można wykreować poczucie zagrożenia wynikające z nieudolności obecnego układu rządzącego. A to tylko jeden z scenariuszy planowanych przez opozycje. Na ten moment pewne jest tylko to, że opozycja chce zyskać na czasie. Nie da się wykreować nowego kandydata w tydzień czy miesiąc. Powrót Tuska też wymaga usprawiedliwienia a tym samym czasu. Brzmi niewiarygodnie? A na czym oparta jest polityka? Na intrygach, spiskach i kłamstwach? Nie?
Atmosferę powrotu Tuska podgrzeje jazgotanie i błaganie wybranych autorytetów? Ale to już chyba wszyscy znamy i każdy kto choć trochę interesuje się polityką powinien spodziewać się pieśni pochwalnych na cześć ewentualnego comebacku Króla Europy. Co w tym takiego dziwnego i niejasnego? Przecież sam zainteresowany marzy tylko o tym aby objąć stanowisko prezydenta. Jego ambicje nie są żadną tajemnicą. Można przy tym tylko zadać jedno pytanie. Czy jego gwiazda nadal lśni i błyszczy jak jeszcze kilka lat temu? A może nieco już wyblakła i...?
