Nieposłuszne, uparte, ciągną na smyczy, nie nadają się do mieszkania, wyją i uciekają - wokół psów rasy siberian husky narosło wiele mitów.
Psy husky na pewno są wymagające i nie nadają się dla każdego, ale odpowiednio traktowane będą wiernymi przyjaciółmi.
Pies rasy husky często mylony jest z psem rasy alaskan malamute.
Pochodzenie rasy husky
Husky syberyjski to bardzo stara rasa. Jak nazwa wskazuje, pochodzi z rejonu Kołymy na Syberii. Hodowana była przez plemiona Czukczów i im podobne, zamieszkujące tamte tereny. Husky mają w sobie dużo cech pierwotnych, tożsamych z wilkami: podobny wygląd, częściej wyją niż szczekają, szybko biegają i uwielbiają polować. Są psami stadnymi, a w stadzie podporządkowują się hierarchii, niezależnie od tego, czy przewodzi jej zwierzę, czy człowiek. Czukczowie po udomowieniu zaczęli używać husky do zaprzęgów, by pomogły im transportować upolowaną zwierzynę lub inne towary. Taki zaprzęg mógł liczyć nawet 20 psów!
Na początku XX wieku husky zostały sprowadzone do Kanady, stamtąd trafiły potem do USA. Początkowo nazywane były "syberyjskimi szczurami", jako że były najmniejsze i najlżejsze z psów w typie północnym. Z czasem doceniono ich szybkość, zwinność i wytrzymałość, kiedy okazało się, że wygrywają wyścigi psich zaprzęgów. W Polsce psy tej rasy pojawiły się dopiero w latach 80. ubiegłego wieku. Współcześnie husky syberyjski jest wykorzystywany, tak jak i dawniej, jako - pies zaprzęgowy, ale także jako pies rodzinny.
Wygląd i cechy psa husky
Psy rasy husky są pięknie zbudowane. Proporcjonalne, o puchatej sierści. Mają ogon w kształcie lisiej kity, kształtną głowę o sterczących równomiernie uszach.
Tym, co najczęściej fascynuje są ich oczy. Są brązowe lub jasnoniebieskie, przy czym często jedno może mieć inny kolor niż drugie. Mają migdałowaty kształt i osadzone lekko skośnie. Te o niebieskich oczach uważane są za najbardziej urodziwe, choć podobno bardziej wytrzymałe są te brązowookie.
Kolor sierści też bywa różny - od czarnego do białego, po nawet rudy i złocisty, jednak najczęściej spotykamy takie w różnych odcieniach szarości. Kufę zwykle mają białą, a górną część głowy i grzbiet w ciemniejszym umaszczeniu. Mają gęsty podszerstek, długo schną. Husky rzadko szczekają, ich szczek jest krótki, nietypowy - tak jakby kasłały. Częściej za to wyją.
Zachowanie i charakter psa husky
Husky z pewnością nie należy do psów, które łatwo się szkoli. Ceni sobie swobodę i niezależność. O ile sztuczka, której chcemy go nauczyć, leży w zgodzie z jego naturą, przyswoi ją szybko i chętnie, natomiast taka, której nie do końca akceptuje, np. chodzenie na smyczy przy nodze, wymaga dużo więcej pracy. Dlatego jeśli będziemy wobec takiego psa zbyt pobłażliwi i ulegli, to on zacznie nami rządzić. Przy odrobinie cierpliwości i konsekwencji możemy mieć naprawdę oddanego przyjaciela.
Husky nie potrzebuje domku z ogródkiem. Nie ma przeciwwskazań do mieszkania w bloku, jeśli zapewnimy mu codziennie odpowiednią porcję ruchu. Przy czym kilka spacerów na smyczy to zdecydowanie za mało dla przedstawiciela tej rasy. On musi się wybiegać. Jest idealnym towarzyszem dla tych, którzy sami biegają. Możemy z nim uprawiać canicross, dogtrekking, bikejoring czy skijoring. Będzie zachwycony, że może wykorzystać swoją wrodzoną pasję biegania, ciągnięcia i przemierzania nowych terenów. Domek z ogródkiem bez możliwości wychodzenia będzie dla takiego psa udręką, więc nie dziwmy się, że przeskakuje ogrodzenie i ucieka.
Jako zwierzę stadne pies husky nie lubi przebywania w samotności. Pozostawianie go samego w mieszkaniu na długie godziny powoduje, że z nudów zaczyna je demolować. Nie jest to złośliwość zwierzęcia, tylko potrzeba odreagowania. Nie nadają się też dla osób przesadnie dbających o czystość - mają dość gęste futro i gubią duże ilości podszerstka, więc podłoga w mieszkaniu, gdzie mieszka husky nigdy nie jest czysta. Wymaga też regularnego szczotkowania. Ale jeśli zapewnimy mu jego potrzeby fizyczne i psychiczne, zmęczony i szczęśliwy pies w domu może być kanapowym pluszakiem.
Niektóre z husky są wykorzystywane do dogoterapii, ale nie każdy pies tej rasy się do tego nadaje. Tylko te o bardziej uległym charakterze. Husky to bowiem bardzo przyjacielskie i pogodne zwierzaki, ale też bardzo żywiołowe. Lepiej nie zostawiać ich samych z małymi dziećmi, gdyż mogą je zwyczajnie wywrócić od nadmiaru emocji. Samce mają także dość silny instynkt terytorialny i nie przepadają za intruzami na swoim terenie, dlatego mogą wchodzić w konflikty z innymi psami.
Słynne husky
Najsłynniejszym przedstawicielem tej rady jest pies Balto. Ma on swój pomnik w nowojorskim Central Parku. "Wytrwałości, Wierności, Inteligencji” - głosi napis na cokole. To cechy Balto, a także większości psów siberian husky. Czym zasłużył na wyróżnienie? Zimą 1925 roku kilkanaścioro dzieci z miejscowości Nome na Alasce zachorowało błonicę, pojawiło się ryzyko epidemii. Ze względu na silny mróz i trudne warunki pogodowe szczepionka nie mogła dotrzeć do chorych.
Do oddalonej o 1000 km miejscowości Nenana zdecydowano się wysłać psie zaprzęgi. To ten, któremu przewodził pies Balto najszybciej pokonał trasę w obie strony i sprawa miała szczęśliwy finał. Po śmierci psa jego ciało zostało zakonserwowane i można je zobaczyć w Cleveland Museum of Natural History. Na podstawie wydarzeń, które miały miejsce w Nome nakręcono film animowany "Balto". Husky są bohaterami również takich filmów jak "Przygoda na Antarktydzie" i "Śnieżne psy".
Zobacz też inną rasę psa z silnym charakterem: Mastif tybetański
źródło: piesporadnik.pl, psy.pl, wikipedia
ja
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.
