Film pt. "Vice" wyreżyserował - do własnego scenariusza - Adam McKay. W formie nieco groteskowej i prześmiewczej.
Głównym bohaterem jest tu Dick Cheney /świetny i wystylizowany Christian Bale/, b. amerykański sekretarz obrony, ale i wiceprezydent.
Akcja zaczyna się w 1963 r., kiedy to Dick kolejny raz pijany, zostaje zatrzymany przez policję za kierownicą samochodu. I wg narratora w filmie, był to wtedy zwykły... gnój.
Żona Cheney'a, Lynne /Amy Adams/, kobieta z ambicjami, może nawet wygórowanymi, matka ich dwóch córek, ma dosyć: tego, że Dick zawalił studia, jak i pijaństwa, ale też jego pracy przy montowaniu... kabli na słupach.
Dick jakoś się ogarnia i trafia do stref politycznych, nawet przy prezydencie, wtedy Nixonie. Jego prowadzącym jest Donald Rumsfeld /rewelacyjny Steve Carell/, rubaszny i bezczelny polityk, przy którym i Dick nabiera podobnych cech.
Dick przechodzi drogę od sekretarza obrony u Busha-seniora, aż po wiceprezydenta u boku George'a W. Busha /świetny Sam Rockwell - niesamowita charakteryzacja/, zieloniutkiego..., ale chcącego zaimponować ojcu. A Dick przy Bushu-młodszym robi co chce, bo też uzyskał takie pełnomocnictwa, które pozwoliły mu na: wywołanie konfliktów miedzynarodowych, w tym wojny w Iraku, na łamanie Konstytucji itd.
Muzyka w filmie "Vice" jest autorstwa Nicholasa Britella i raczej spokojnie sobie płynie. Natomiast zdjęcia, to praca Greiga Frasera - są interesujące, wielorodne, zahaczają nawet o trzewia.
Ten film pokazuje, jak wyglądała polityka USA, gdy majstrował przy niej Dick Cheney. On czasami, kiedy był wiceprezydentem, wydawał polecenia bez oglądania się na... prezydenta. Jego grupa, którą sobie skompletował, była ponad normy, Konstytucję i instytucje państwowe. Zresztą w tych ostatnich sporo "komórek" zbudował, pod siebie. Był wszędzie. Taka wewnętrzna... tyrania.
Ciekawy film z kawałkiem historii światowej polityki.
