Analizujemy panie. Panów zostawmy ekspertom. Niech się męczą.
Zacznijmy od Magd tym razem. Linette już w drugiej rundzie trafia na Bencic i będzie miała bardzo ciężko chyba. Jeśli przejdzie pierwszą, bo francuska kwalifikantka jest, dzięki eliminacjom, obeznana z nawierzchnią, a Polka ostatnio grała w Nottingham i rozegrała jeden mecz, w dodatku niecały. Gdyby jednak Magda sobie ze Szwajcarką w tej drugiej rundzie poradziła, to w trzeciej ma do przejścia Wielki Mur w postaci Peguli. Nie umie z nią grać, nigdy nawet jej nie nadgryzła, ma z Amerykanką bilans ucho do trzech, każda z tych porażek była bezdyskusyjna, wszystkie trzy miały miejsce na przestrzeni dwóch ostatnich lat. W związku z tym…
Fręch na starcie spotyka nieobliczalną Potapową, a potem, ewentualnie, Cirstea albo Baptiste, a w 1/16, w trzeciej rundzie znaczy, czeka Andriejewa. Nie mówię, że to tama, bo akurat ją ma Magda od niedawna na rozkładzie, ale będę mile, nawet bardzo mile, zdziwiony jak zobaczę Polkę w czwartej rundzie. O kolejne wróżby w jej przypadku pokuszę się, jak ją tam rzeczywiście zobaczę.
No i Iga. Na początek młodsza Kudiermietowa. Potem ktoś z dwójki Mcnally/Burrage, w trzeciej rundzie najprawdopodobniej Collins albo Kostiuk. W czwartej trzeba stawiać na pojedynek z Rybakiną, acz nie należy wykluczać, że Rosjankę wyeliminują wcześniej Tauson lub Kalińska (umie z nią grać). W ćwierćfinale zdecydowanie Gauff, która w swojej ćwiartce żywcem nie ma z kim przegrać. Chyba, że w pierwszej rundzie z Jastremską. Ale myślę, że wątpię.
W półfinale NDN może trafić przede wszystkim na Pegulę. Andriejewej bym w półfinale, patrząc jak dotąd grała na trawie, nie widział. Dużo prędzej Aleksandrową czy nawet Navarro. Z linii horyzontu nie powinna nam znikać Muchova, a jeśli miałbym szukać czarnego konia tej ćwiartki, to stawiam na Ealę. No więc Pegula, jakby co. Wnioski z sobotniej porażki są oczywiste. Pytanie czy Świątek, przy swoim uporze i małej elastyczności, jest w stanie je wyeliminować. To jest zadanie dla sztabu. Pegula jest w formie, Pegula gra bardzo dobrze, ale Pegula, podobnie jak Gauff czy Rybakina, JEST DO OGRANIA.
Awans do finału z drugiej połówki kogokolwiek innego niż Sabalenka będzie dużą niespodzianką jeśli nie sensacją. Ale kilka takich kandydatur do sprawienia rzeczonej sensacji oczywiście jest. W trzeciej rundzie Białorusinka powinna się zmierzyć ze zwyciężczynią Wimbledonu sprzed dwóch lat, Vondrousovą. W czwartej najpewniej ze Switoliną. W ćwierćfinale jako jej ewentualna rywalka nie przychodzi mi do głowy nikt inny jak Keys. Kandydatki na półfinał z drugiej ćwiartki to niewątpliwie Żeng, może Sznajder, może Anisimowa. Paolini i Ostapenko bym z tej listy skreślił, choć ambicja, upór i niezłomność Włoszki może te moje mądrości obrócić w proch.
Ścieżka Igi, jak widać, do najłatwiejszych nie należy. Gra z Rybakiną na trawie to jest wyzwanie. No i chcąc poprawić własny rekord w Londynie trzeba przełamać serię trzech porażek z rzędu z Gauff. A potem zmierzyć się z takim samym problemem w półfinałowym starciu z Pegulą. Łatwo na pewno nie będzie. Wręcz przeciwnie. Będzie bardzo trudno. Dlatego trzeba do tych wszystkich meczów podejść tak jak do piątkowego spotkania z Paolini w Homburgu. Z przekonaniem o swojej dużej wartości i z pewnością siebie. I wtedy można zacierać ręce na kolejny, drugi z rzędu, finał na trawie????.
Że mój optymizm jest niepoprawny? Może jest. Ale jak ktoś mógł wygrać 37 meczów z rzędu i być dwa lata światową jedynką wygrywając po drodze prawie wszystko, co było do wygrania, to dlaczego mam mu odmawiać szans na finał Wimbledonu? Tym bardziej, że forma wydaje się iść wyraźnie w górę.
PS
Ale tego sobotniego finału to szkoda. Można go było wygrać. Stracona szansa. Głowa, głowa, głowa i głowa. Tu są największe niedobory. I widać, że naprawa idzie opornie.
Inne tematy w dziale Sport
