Chodziły słuchy po piłkarskim padoku (hłe, hłe), że FIFA chce koniecznie kogoś z Afryki do fazy pucharowej przepchnąć. No i okazuje się, że przepchała. Ghana może i z Niemcami aż takiej plamy nie dała, ale jak dla mnie awans się jej w żadnym wypadku nie należał. Z czysto piłkarskiego punktu widzenia. O innych punktach nie wspominając.
Serbowie, o dziwo, w meczu z Australią nie zrobili na swoim polu karnym żadnej celowej ręki. Ani nawet niecelowej. Ani Kuzmanovic, ani Vidic, ani którykolwiek inny (Vidicowi było zresztą łatwiej, bo nie grał). Ale okazało się, że takie zaniechanie to było tym razem nieco za mało na wyjście z grupy. Strzelili, co prawda, prawidłową bramkę, ale tu już FIFA trzymała rękę na pulsie. Sędziowie, jak w meczach Amerykanów, bramki nie uznali i Blatter et consortes mogą się cieszyć z tego, że cel zrealizowali. Przy remisie 2:2 z grupy wychodzili Serbowie, więc uznanie bramki możliwe, tak czy tak, nie było.
A propos jeża czyli Amerykanów. Na szczęście Bozia dała im tego gola w ostatniej minucie i elementarnej sprawiedliwości stało się zadość. Bo nieuznanie dwóch prawidłowo zdobytych (przez jedną drużynę) bramek to, nawet w rozgrywkach pod patronatem FIFA, jest pewnego rodzaju kuriozum. Może nie aż takie jak w pamiętnym meczu Korea-Hiszpania na Mundialu 2002, ale jednak.
Wracając do MŚ 2010. Tak prawdę mówiąc Serbowie na ten awans też sobie swoją grą nie zasłużyli. W fazie grupowej trzeba rozegrać trzy przyzwoite mecze, nie jeden. Szkoda Australijczyków. Makaron okradł ich z punktów w meczu z Ghaną. A wczoraj, już przy 2:0, mieli ogromną szansę na trzecią bramkę. I kto wie, co by dalej było.
Nie ma Serbów, nie ma Australijczyków. Za to jest Ghana. I znów muszę kibicować Jankesom. Których to, jak wspominałem niedawno, niespecjalnie lubię. Piłkarzy, znaczy.
Blatter zrobił swoje. Serbii nie ma w turnieju. Ale Kosovo je srbske! Tak czy siak. Tak jak Wielkopolska będzie zawsze polska. I na to Blatter, na szczęście, wpływu nie ma.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
