W jednym sezonie, rzecz jasna. Trzy trofea. Dla naszego Kamila Stocha. Podwójną koronę mistrza olimpijskiego już ma. Puchar Świata praktycznie też. Żeby go nie zdobyć musiałby bowiem złamać nogę, i to zanim skoczy w drugiej serii pierwszego konkursu w Planicy, a Freund oba słoweńskie konkursy wygrać. Prevc ma do Polaka stratę mniejszą od Niemca, ale on nie jest jej w tej chwili w stanie jej odrobić nawet wtedy jak Kamil w Planicy nie wystartuje. Po prostu nie odrobi.
W najbliższy weekend mają się odbyć (dobre słowo, o czym za chwilę) mistrzostwa świata w lotach. Miejsca Stocha w czołowej szóstce można być, praktycznie, pewnym. Medalu prawie też. Jeśli chce zdobyć złoto będzie je musiał Niemcowi z gardła wyszarpać. Walka będzie jak pod Grunwaldem, myślę. Pod warunkiem, że się odbędzie.
FIS wymyślił sobie bowiem, że druga połowa marca i nieosłonięty zupełnie od wiatru i słońca mamut w Czechach, to wprost wymarzony zestaw na rozegranie światowego czempionatu. A ja myślałem, że składu bardziej ograniczonego niż obecny rząd Najjaśniejszej Rzeczpospolitej się nie znajdzie. Może i nie, ale FIS-owi dużo do tego ideału nie brakuje. Może dojść do tego, że skończy się na jednej, loteryjnej jak losowanie Totolotka, serii skoków. Prognoza pogody dla Harrachova na sobotę i niedzielę jest bowiem ekstremalnie niekorzystna. I w niej widziałbym, na dzisiaj, najtrudniejszego rywala Kamila Stocha.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
