Faraon tom2 rozdz 23
3074 W chwilę później faraon spostrzegł ze zdziwieniem niby stado srebrzystych ptaków unoszących się nad ziemią. Wylatywały one ze świątyń, pałaców, ulic, fabryk, statków nilowych, chat wieśniaczych, nawet z kopalń. Z początku każdy z nich pędził w górę jak strzała, lecz wnet spotykał pod niebem innego srebrnopiórego ptaka, który zabiegał mu drogę, uderzał go z całej siły i — obaj martwi upadali na ziemię. 3075 Były to niezgodne modlitwy ludzkie, które nawzajem przeszkadzały sobie wzbić się do tronu Przedwiecznego…
W dwubiegunowym świecie WICIEROZUMNICIE nawet modlitwy wznoszone do WIEKUISTEGO Jehowy nie docierają do niego, albowiem jedni modlą się o to, żeby coś tam się stało, a inni o to, żeby jednakowoż toto się nie stawało;
3077 I oto słyszał chorego, który modlił się o powrót do zdrowia, a jednocześnie lekarza, który błagał, ażeby jego pacjent chorował jak najdłużej. Gospodarz prosił Amona o czuwanie nad jego spichrzem i oborą; złodziej wyciągał ręce do nieba, ażeby bez przeszkody mógł wyprowadzić cudzą krowę i napełnić wory cudzym ziarnem.
3080 I ich modły rozbijały się wzajemnie i nie dosięgły boskich uszu Amona.
Jak widzimy, boski Amen vel Jehowa żadnych modłów nie wysłuchuje zdaniem szkolnej lektury autorstwa Bolesława Prusa, albowiem nie docierają one do jego uszu z powodu dwubiegunowości stworzonego przezeń świata. Jednakowoż jedna modlitwa do Jehowy dotarła. Wygłosił ją sześcioletni chłopiec, który za wszystko JHWH wychwalał i dziękował;
3099 — Dziękuję ci, dobry boży Amonie, żeś tatkę chronił dzisiaj od przygód, a mamie dał pszenicy na placki… I jeszcze co?… Żeś stworzył niebo i ziemię i zesłał jej Nil, który nam chleb przynosi… I jeszcze co?… Aha, już wiem!… I jeszcze dziękuję ci, że tak pięknie na dworze, że rosną kwiaty, śpiewają ptaki i że palma rodzi słodkie daktyle. A za te dobre rzeczy, które nam darowałeś, niechaj wszyscy kochają cię jak ja i chwalą lepiej ode mnie, bom jeszcze mały i nie uczyli mnie mądrości. No, już dosyć… 3100— Złe dziecko! — mruknął pisarz od bydła schylony nad swoim rejestrem. — Złe dziecko niedbale oddaje cześć Amonowi… 3101Ale faraon w czarodziejskiej kuli dostrzegł zupełnie co innego. Oto modlitwa rozzbytkowanego chłopczyny jak skowronek wzbiła się ku niebu i trzepocąc skrzydłami wznosiła się coraz wyżej i wyżej, aż do tronu, gdzie wiekuisty Amon, z rękoma na kolanach, zagłębiał się w rozpatrywaniu swojej własnej wszechmocy. 3102 Potem wzniosła się jeszcze wyżej aż na wysokość głowy bóstwa i śpiewała mu cienkim dziecięcym głosikiem: 3103— A za te dobre rzeczy, które nam darowałeś, niechaj wszyscy kochają cię jak ja… 3104 Na te słowa pogrążone w sobie bóstwo otworzyło oczy i padł z nich na świat promień szczęścia. Od nieba do ziemi zaległa niezmierna cisza. Ustał wszelki ból, wszelki strach, wszelka krzywda. Świszczący pocisk zawisnął w powietrzu, lew zatrzymał się w skoku na łanię, podniesiony kij nie spadł na plecy niewolnika. Chory zapomniał o cierpieniu, zbłąkany w pustyni o głodzie, więzień o łańcuchach. Ucichła burza i stanęła fala morska gotowa zatopić okręt. I na całej ziemi zapanował taki spokój, że słońce, już ukryte pod widnokręgiem, znowu podniosło promieniejącą głowę…
Wychodzi na to, że Jehowa wysłuchuje jeno pochwał za to co uczynił na początku, albowiem nic innego do jego uszu dotrzeć nie może. Skąd my to znamy? Ano z ziemskiego bytunku. Do pierwszego sekretarza także nic prócz pochwał pod jego adresem nie dociera. Z tekstu powieści jasno wynika , że jeśli Jehowa by tylko zechciał, to wszelkie KRZYWDY, CHOROBY i CIERPIENIA ustałyby w jednej chwili. Skoro nie ustają, znaczy że WIEKUISTEMU toto wcale a wcale nie przeszkadza;
Wj33
19 ... Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, komu Mi się podoba». - BT
Potwierdzenie Nowego Testamentu;
Rz9,15
15 Przecież On mówi do Mojżesza: Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję7. 16 [Wybranie] więc nie zależy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. - BT
Jakby nie kombinować, WIEKUISTY sam decyduje o swoich wybrańcach, a człek ma guzik do gadania, albowiem wpływu żadnego nie ma nad kim to Jehowa się ULITUJE;
Rz9,17
17 Albowiem mówi Pismo do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie moją potęgę i żeby rozsławiło się moje imię po całej ziemi8.- BT
Jak wiemy FARAON to transliteracja, a tłumaczenie tego słowa to WŁADZA. Jahwe zatem gada, że to on wzbudził WŁADZĘ, coby jego wspaniałe imiono po całym świecie WICIWROZMUMNICIE się rozsławiło i dzięki WŁADZY okazała się jego potęga. Na czym zatem polegają demokratyczne wybory w świecie WICIEROZUMNICIE, skoro JEHOWA mówi , że to on WŁADZĘ powołuje? Pan redaktor Michalkiewicz powiedział, że Stalin powiedział iż wybory trza zorganizować tak, coby zawsze je wygrywać;
https://www.salon24.pl/u/marekpolandia/976512,polisiatkowka
Pan Michalkiewicz naucza także, że wybory wygrywają zawsze ci, co to panie święty głosy liczą;
https://www.youtube.com/watch?v=4cIAV5nrZds
Polemika wiejskiego chłopika z fragmentem Liścika;
Rz9,18-22
18 A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.
Dlatego właśnie wszystko co rozum ma, do OJCA czem prędzej gna .
19 Powiesz mi na to: Dlaczego więc Bóg czyni jeszcze wyrzuty? Któż bowiem woli Jego może się sprzeciwić?
Ano każdy kto chce , wybierając Ojca.
20 Człowiecze! Kimże ty jesteś, byś mógł się spierać z Bogiem?
Obrazem naszego Ojca, a ty bogu Jehowo?
Czyż może naczynie gliniane zapytać tego, kto je ulepił: «Dlaczego mnie takim uczyniłeś?»
Naczynie gliniane może pytać o co chce, zwłaszcza wówczas gdy twoje LEPISZCZE o wiekuisty nie przypadło mu do gustu.
21 Czyż garncarz nie ma mocy nad gliną i nie może z tej samej zaprawy zrobić jednego naczynia ozdobnego, drugiego zaś na użytek niezaszczytny?
Garncarz ma moc nad gliną póki glina nie stwardnieje mocium panie Jehowo, a jeśli garncarz z tej samej LUDZKIEJ gliny czyni OZDOBY i UŻYTEK NIEZASZCZYTNY do rowu kopania , znaczy że pojęcia o PRAWDZIE taki GAROKLET nie ma wcale a wcale.
22 Jeżeli więc Bóg, chcąc okazać swój gniew i dać poznać swoją potęgę, znosił z wielką cierpliwością naczynia [zasługujące] na gniew, gotowe na zagładę,
Bóg co to okazuje gniew i daje poznać swą potęgę glinianemu naczyniu, nadaje się jeno do tego coby strząchnąć pył ze swych sandałów pod jego golenie, patrząc mu prosto w zarysy. Obacz se Jehowo, jak twoja wielka cierpliwość , o której Paweł gada prawdziwie się objawiła;
Lb16,32-35
32 Ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, jak również ludzi, którzy połączyli się z Korachem, wraz z całym ich majątkiem. 33 Wpadli razem ze wszystkim, co do nich należało, żywcem do szeolu, a ziemia zamknęła się nad nimi. Tak zniknęli spośród społeczności. 34 Wszyscy zaś Izraelici, którzy stali wokoło, uciekli na ich krzyk, mówiąc: «By też i nas ziemia nie połknęła!» 35 Wtedy wypadł ogień od Pana i pochłonął dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy ofiarowali kadzidło5. - BT
Za co Jehowa powybijał korachowe towarzystwo?
Lb16,3
3... «Dość tego, gdyż cała społeczność, wszyscy są świętymi i pośród nich jest Pan; dlaczego więc wynosicie się ponad zgromadzenie Pana?»
Jak widzimy jasno, Korach zanegował RELIGIĘ - mówiąc DOŚĆ TEGO, której przywódcami byli biskupi - rogaty Mosze i arcykapłan Aaron, za co Wiekuisty w swej wielkiej cierpliwości opisanej w wersecie Rz9,22 starł Koracha na proch.
marekpolandia2
Komentarze