Tadeusz Kubiak
Warszawo
[fragment]
Błogosławiony brukowiec...
Ulice - Hoża, Wilcza, Warecka...
Błogosławiony brukowiec,
o który wściekły hitlerowiec
Rozbił głowę warszawskiego dziecka.
Pozdrowiona bądź, cegło,
Szarego, zimnego Pawiaka...
Pozdrowiona bądź cegło...
Każ temu, kogo szczęście ostrzegło,
By zęby zacisnął, nie płakał.
Pokój ci, ziemio na skwerach!
Choć huczał pocisk i bomba,
Pokój ci, ziemio na skwerach...
"A gdy będziesz, maluśki, umierał
Wykopiemy ci grób na klombach."
Źródło: Almanach Powstańczy 1944.
Komentarze