Dzisiaj jest 70 rocznica 17 września. Data ta jest nie tylko rocznicą ataku na Polskę, porozumienia między nazizmem a komunizmem, lub jak niektórzy dodają IV rozbioru Polski, Jest to tez symboliczna data narodzin sowieckiego imperializmu. Do tej pory Rosja Radziecka zajęta była konsolidacją i odbudową własnego kraju, czystkami w szeregach własnych funkcjonariuszy, terroryzowaniem społeczeństwa w celu wymuszenia posłuszeństwa oraz budową podstaw potęgi militarnej. Tego dnia natomiast objawiła światu swoje mocarstwowego i imperialistyczne ambicje nie tylko wpływania ale i podporządkowywania sobie ościennych krajów.
Polska była jedynie pierwszym z wielu kolejnych kroków na długiej liście mniej lub bardziej trwałych zdobyczy radzieckich. Rosja okazała się też jedynym agresorem II Wojny Światowej, który wyszedł z niej nie tylko jako zwycięzca ale również wzbogacił się o zdobycze terytorialne. I nie chodzi tu bynajmniej o przyłączenie do ZSRR kolejnych krajów jako nowych republik radzieckich, tj. Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii. Część z nich należy do Unii Europejskiej, część jest jeszcze mocno zależnych od Rosji, ale formalnie wszystkie są obecnie niepodległe.
Rosja w wyniku IIWŚ przyłączyła do swojego terytorium tzw. obwód Kaliningradzki, Karelię, region Petsamo oraz wyspy Kurylskie.
Obwód Kaliningradzki powstał z zaboru Prus Wschodnich Niemcom, bez szkody dla sąsiednich Polski oraz Litwy. Teoretycznie jest to teren zagarnięty jednemu agresorowi przez drugiego. Praktycznie jest to rosyjska wyspa wciśnięta między państwa Unii Europejskiej i odgrodzona od terytorium własnej macierzy. W zależności od wzajemnych stosunków Rosja–UE oraz Rosja sąsiedzkie państwa członkowskie obwód ten może być pomostem współpracy albo cierniem w europejskim zadku i zaczynem konfliktów.
Karelia oraz region Petsamo są terenami zagarniętymi Finlandii w wyniku wojny zimowej 1939/1940 i zatrzymanymi po zakończeniu IIWŚ. 60 lat temu ziemie te (Karelia) miały znaczenie militarne, jako położone w bezpośredniej bliskości Leningradu (St. Petersburg). Obecnie utrzymanie Karelii to jedynie sprawa prestiżowa dla Rosji. Gospodarcze znaczenie ma natomiast rejon Petsamo, którego zabór odciął Finlandię od dostępu do morza Barentsa i Arktyki oraz bogactw naturalnych z tym związanych, zapewniając je jednocześnie Rosjanom wraz z dostępem do niezamarzającego portu.
Podobne znaczenie dl Rosji ma utrzymanie we władaniu Wysp Kurylskich zagarniętych Japonii w 1945 r. Należałoby tu przypomnieć, że Japonia nie była w stanie wojny z Rosją i działania wojenne między tymi państwami rozpoczęły się dopiero 9 sierpnia 1945 r. na terenie Mandżurii. Natomiast zajęcie wysp Kurylskich nastąpiło już po podpisaniu kapitulacji 15 sierpnia 1945 r. Wyspy mają znaczenie militarne (baza wojskowa) jak i gospodarcze (bogactwa naturalne strefa przybrzeżnej).
No i jest jeszcze rejon Naddniestrza, zamieszkały głównie przez Rosjan, który wyodrębnił się z Mołdawii zagarniętej Rumunii w 1940 r. i ma niesprecyzowany do końca status międzynarodowy.
Dlaczego dzisiaj przypominam o tych faktach? Nie tylko po to, aby uzmysłowić salonowiczom, że są kraje które oprócz strat ludzkich, materialnych doznały od Rosjan w XX w. również trwałych strat terytorialnych. Oczekiwanie teraz przez nas od Rosji, że dla naszego poczucia sprawiedliwości władze rosyjskie nie tylko wyrażą ubolewanie i żal z powodu zbrodni katyńskiej, ale również przyznają, że były agresorem, wspólnikiem Hitlera, są współodpowiedzialne za II Wojnę Światową i wespół z nazistowską III Rzeszą, a nawet ramię w ramię z nazistowskim Wehrmachtem atakowały kolejne państwa.
Takie przyznanie byłoby równoważne z otwarciem drogi do zwrotu zagrabionych ziem. Posypanie głowy popiołem, przyznanie się do win i przełknięcie hańby win to pikuś. Prawdziwym problemem dla Rosji byłaby konieczność rozpoczęcia rozmów o zwrocie Petsamo, Karelii i Wysp Kurylskich. A to by już miało nie tylko wymiar prestiżowa ale i gospodarczy.
Dlatego też jeśli ktoś chce usłyszeć od Rosjan satysfakcjonujące nas „przepraszam”, musi się uzbroić w cierpliwość i przekalkulować, czy bardziej opłacalne jest dla Polski cierpliwe i długie wypracowywanie krok po kroku zmiany stanowiska Rosjan i Rosji, czy też ciągłe zaognianie stosunków w oczekiwaniu na nie jeśli niemożliwe to mało prawdopodobne w najbliższym czasie.
PS.
Japonia utraciła Wyspy Kurylskie w 1945. W 1949 r. została z niej wysiedlona cała japońska ludność. Do dzisiaj stosunki między obu krajami nie zostały unormowane a jedynie obowiązuje podpisana w 1956 r. deklaracja o zakończeniu stanu wojny. Fakt ten nie przeszkadza prowadzić Rosji i Japonii ożywionej wymiany handlowej a nawet dokonywać inwestycji Japońskich na terenie Rosji.
Zastanawiam, się, czy z punktu widzenia pisowskiego salonowicza, Japonia jest zgniłym realistą, czy może Japończycy nie są godni szacunku i brak im honoru…
kontestator bolszewizmu, wróg nazizmu, antagonista faszyzmu, tępiciel hipokryzji, nieprzyjaciel pisizmu, krytyk klerykalizmu, sympatyk rozsądku, powściągliwości, zrównoważenia, trzeźwości, racjonalizmu, humanizmu, panenteista, Namolna bolszewia będzie banowana
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
