Plan „P”. A nie mówiłem?

Właśnie niestrudzony agent globalnego lobby finansowego ogłosił powołanie stowarzyszenia-klubu lobbystów. Zanim to skomentuję – powinienem zapewne pokazać tło, na którym to wszystko się rozgrywa (poniżej zaadoptowana jest moja niegdysiejsza prezentacja PP w tej sprawie).

Jesienią 2018 Polska rozpoczyna trzy-etapowy cykl głosowań:

1.       2018 Głosowania na administrację lokalną i jej przybudówkę obywatelską, wedle „ustawki” kamaryl „warszawskich”

2.       2019 Głosowania parlamentarne, czyli wieloletnie upoważnienia dla kamaryl politycznych do decyzji o losach potencjału Kraju i Ludności

3.       2020 Głosowania prezydenckie, czyli upoważnienie dla konkretnego organu do zarządzania dyplomacją i resortami siłowymi

Wielka ściema towarzyszy tym głosowaniom. Establishment robi wszystko, by mieszkańcy Polski – Wyborcy – nie dostrzegli faktu, iż Polska jest w globalnej rzeczywistości zaledwie elementem szerszej gry.

Udawanie, że jesienią 2018 chodzi wyłącznie o to, czy i jaką flagą będzie wymachiwał nasz radny, wójt, burmistrz, prezydent, marszałek – jest śmiertelnym grzechem kamaryl „warszawskich”.

Kto decyduje w trój-grze

W Polsce ścierają się trzy opcje:

Polska za lat kilka

Niezależnie od tego, która opcja wygra w Polsce (a liczą się wszelkie głosowania czekające Polskę, choć wydają się tak do siebie niepodobne) – nasz kraj po 2020 roku będzie nie tylko niepodobny do dzisiejszego, ale też będzie rozpędzany w jednym z trzech kierunków. Wybieramy zatem kierunek, a nie tylko władze lokalne

Kontekst społeczny i polityczny

To w kontekście „przepychania się” opcji europejskiej, amerykańskiej i chińskiej warto organizować się do głosowań 2018. Warto zauważyć, że formacja obecnie rządząca Polską nie zamierza uporać się z dwiema palącymi polskimi zmorami: WYKLUCZENIA oraz PAŃSTWA W PAŃSTWIE. Zamiast tego skierowuje do Ludności projekty „zorganizowanej filantropii” oraz wabi przedsiębiorców udziałami w (amerykańskiej) sieci „faktorii”

Jak nas traktują mocarze

Opcja europejska, ani opcja amerykańska – nawet nie udają, że zamierzają Europę Środkową uszanować w jej tradycji i przyjąć poważnie jej zbiorowy, regionalny interes z całym kulturowym „dobrodziejstwem inwentarza”. Chiny podkreślają na każdym kroku, że myślą w kategoriach dobra globalnego, że różnorodność i harmonia – to najważniejszy „kapitał” Ludzkości.

Stawiam na opcję chińską

Nie ulega wątpliwości, że Chiny są imperium globalnym. Każde takie imperium w Historii dążyło do narzucenia sąsiadom swojej wizji świata i używało do tego środków wybranych arbitralnie. Każdego powinno zastanowić, dlaczego Xi Jinping, najpotężniejszy polityk świata – nie jest nawet przez nieprzyjaciół nazywany „dyktatorem” lub podobnie.

*             *             *

Pan „P”, co jest dozwolone bardziej niż wiele innych zabaw – stawia oczywiście na wariant amerykański, choć ściemnia przy tym do imentu, a ludzie to kupują, bo niejedną śmieszną gafę już popełnił.

Powiem Wam, Czytelnicy, gdzie jest pies pogrzebany: Ani Szrek, ani Luba nie dostaną takich „zleceń wyborczych” (kasiorka za regulacje prawne), jakie bez trudu wyciągnie ze sponsorów lobbysta „P”. chciałbym mieć takie moce, które pozwalają w ciągu tygodnia założyć stowarzyszenie, w które zaangażuje się aż tylu „nomenklaturowców”.