Jak w tytule - jeżeli jest za krótka, to albo nogi, albo głowa wystaje. Polska jest właśnie w takiej sytuacji - wciąż jesteśmy na dorobku, i nie jesteśmy w stanie zapewnić wszystkim obywatelom socjalu na jaki stać bogate i zasobne społeczeństwa Zachodu. Stąd przeciąganie tejże za krótkiej kołdry, nieuchronnie odkrywające coraz to inne części społecznego ciała.
Zła jest ordynacja wyborcza, umożliwiająca przejęcie pełni władzy przez jedną partię. To, co dobre w dojrzałych społeczeństwach, w kraju postkolonialnym się niestety nie sprawdza. Po przejęciu władzy przez faszyzujący PiS nastąpiło wyrywanie kołdry zwolennikom opozycji, i przykrywanie zwolenników władzy. Oczywiście krótkookresowo owym zwolennikom się polepszy, cieszy ich też poniżenie przeciwników. Ale odbywa się to kosztem zniszczenia więzi społecznych, kosztem wycięcia z rynku najwartościowszych podmiotów. Barany się strzyże, a nie wyżyna. PiS wyżej stawia jednorazowy szybki zysk, niż systematyczne, acz mniejsze przychody.
Jednocześnie odbywa się inny proces, lekceważony, czy niedostrzegany przez większość komentatorów - to zmiana pozycji na osi prawo-lewo. Niepostrzeżenie PiS z pozycji “na prawo od nas tylko ściana” przeszedł do populistycznego centrum, odbierając lewicy elektorat socjalny, po prawej zostawiając nie tylko wszelkiej maści narodowców, ale i .Nowoczesną, PO, SLD i PSL. Na lewo od PiS pozostaje tylko socjalistyczna i komunistyczna drobnica, różniąca się od niego jedynie stosunkiem do spraw obyczajowych, bo w poglądach gospodarczych z rzeczonym PiS mniej więcej zgodna.
Okastrowanej z elektoratu socjalnego lewicy pozostało niewiele - sprawy obyczajowe, gender, ekologia i to mniej więcej wszystko. Ale to nie studzi emocji, ani nie zmniejsza apetytu. I jak mniej więcej w 2004 roku zauważyłem rodzący się trend do faszyzacji, tak w tej chwili obserwuję odradzającą się fascynację ideami komunizmu. Wygląda na to, że oś sporu politycznego w najbliższym czasie będzie przebiegała właśnie między zwolennikami obu totalitaryzmów, zgodnie tępiących całą resztę. Oba totalitaryzmy będą się prześcigały w populistycznych obietnicach, wyrywając reszcie opozycji kolejnych wyborców.
Wygląda na to, że dwa lata wysiłków, by połączyć prawicę i lewicę przeciwko faszystom poszło na marne, choć nie żałuję podejmowanych prób - gdybym nie spróbował, plułbym sobie w brodę. Pora zacząć tworzyć blok prawicowo liberalny wokół wartości takich jak wolność osobista i gospodarcza, wolność słowa, prawa człowieka etc.
