Nie jest żadną tajemnicą, że kardynał Dziwisz to kustosz pamięci po Karolu Wojtyle, utalentowany autor chwytających za serce i wyciskających ostatnią łzę z oka historyjek o Wielkim Polaku, Papie Bisie Karolu. W jego twórczości są zapewne takie momenty, że bracia Grimm gdyby żyli, zazdrościli by mu talentu.
Jeśli niebawem wydane drukiem zostaną „Baśnie brata Stanisława. Latający Cyrk Jana Papy Bisa” (cóż za niedopatrzenie, że jeszcze się nie ukazały w jakiejś zwartej formie) staną się wielkim hitem, nie tylko Radia Maryjan. Kiedy krwi i włosów zabraknie, one będą relikwią.
W związku z dostojną wczorajszą rocznicą, zdaliśmy sobie nieco trudu i dotarliśmy do fragmentów Baśni…
Fragment pierwszy:
„Byłem z nim przez wszystkie chwile, wszystkie godziny tego dnia i byłem świadkiem jego ogromnej świadomości, że odchodzi do Domu Ojca, (…) On dawał nam poczucie wielkiego zaufania, że odchodzi po dokończonym, spełnionym życiu”.
Fragment drugi:
„Po południu papież poprosił, żeby mu czytano Pismo Święte. (…) Chciał przez medytację Słowa Bożego przygotować się na spotkanie z Tym, który zostawił nam Ewangelię, przesłanie Boże (…) Spokojnie przygotowywał się na przejście na drugi świat”.
Fragment trzeci:
„Jan Paweł II nie tolerował zła w Kościele. Był człowiekiem przejrzystym, świętym, a święci nie tolerują zła, mając swoje drogi i środki, aby naprawić zło, które towarzyszy człowiekowi i historii. Głoszone dziś hasło „Zero tolerancji” jest jego wezwaniem, które wprowadzał w życie jeszcze przed 2000 rokiem. Chciałbym wyraźnie podkreślić, że Jan Paweł II nie tolerował pedofilii. Kochał dzieci.”
No i fragment czwarty, bo do czterech razy sztuka:
„Jan Paweł II to był prorok, który widział przyszłość i myślę, że wszystkie jego przemówienia w Polsce to są słowa prorocze, ponadczasowe. Trzeba do nich wracać, bo są ważne w każdym momencie, także i w tym momencie historii, w którym żyjemy”.
(ten ostatni fragment to nie jaja, to nie ja go wymyśliłem na kolanie, tak naprawdę powiedział padre Staszek).
Patrzcie, tak oto rodzą się legendy, a na ich podstawie powstają wspaniałe, choć nieco czasami oderwane od rzeczywistości baśnie. (R)
