Jan Hartman na gruzach świata
Jednak chłopcy nie chodzą w spódniczkach
Jednak więdnie cannabis w doniczkach
Jednak cham też z teatru korzysta
Jednak ostał się kult Jezukrysta.
Na nic torby na łbach waginistek
Na nic werble, by lud stanął wszystek
Na nic krzepkie ubeków pochody
Na nic Petry, Schetyny i KOD-y.
Gdzie ten pokot od wodnych armatek
Gdzie te czołgi, gaz, pałki, krew matek
Nie ma, nie ma, rzecz w dziejach nieznana!
Tak legł w gruzach świat Jana Hartmana.
[]
Dla chętnych - Jan Hartman lamentuje
Brawo za dystans i poczucie humoru:
