Gorzyce, znane mi z różnych okazji - mieszka tam moja rodzina, bywałem tam z moim piłkarskim klubem na meczach wyjazdowych. Bogatynia - na Dolnym Śląsku, zupełnie mi nieznana. Co łączy te dwie małe gminy? Powódź. I niedostateczna pomoc organów państwa wobec mieszkańców tychże gmin, obywateli tego państwa. Polecam lekturę dzisiejszego "Przekroju" z reportażem z tych dwóch miejscowości. To co utkwiło mi z niego w pamięci, to dwie kwestie. Samopomoc ludzi, ratowanie siebie, sąsiadów, dobytku. I bezradność służb - i tych samorządowych, lokalnych i tych państwowych - rządowych, wojewódzkich i wojskowych. I podsumowanie tej całej sytuacji przez jednego z poszkodowanych: najlepiej wyjechałbym stąd, najchętniej opuściłbym ten bezradny kraj... Na co komu takie państwo? Dla partii politycznych, dla politykierów, urzędników, nowych partyjnych kadr, które już się ślinią na ciepłe posady? Sam od siebie dodam, że z państwem, w którym przyszło mi żyć, też od dawna się nie utożsamiam. Jest mi obojętne, obce, niepotrzebne, zupełnie ograniczające to jak chcę żyć i co robić. Nie powiem (nie napiszę), że najchętniej bym się z niego wyprowadził, bo udało mi się odnaleźć w swojej małej krainie, małej "ojczyźnie", dzielnicy, podwórku... I wiem też, że gdyby ono zostało zalane, nagle nad ranem, zdani bylibyśmy tylko na siebie, na swoją własną pomoc. Samopomoc. Polecam tekst w bieżącym "Przekroju"...
