"Ty też odkryj prawdziwy smak lata"Ciśnienie się waha,zachmurzenie i coś tam spada albo rośnie....ktoś dogorywa bo mu tlenu brakuje....potok wiadomości ważnych i nie...klik! Wyłączone.Po drodze jeszcze coś o święcie młodzieży usłyszałam.Hmm.. to może ta wiadomość w moim sercu takie poruszenie mimo woli wywołała, jeśli tak to:
Od rana moja dusza śpiewa i zakładam że nikt mi dzisiaj humoru nie popsuje.Kawa już była, teraz herbatka malinowa z żurawiną. Same pyszności!
Czy to ważne ile się ma lat? Ważne że słońce świeci z padającym deszczem, na przemian.
Fajnie dzień rozpoczynać z radością w sercu. Dobro i piękno. cieszyć się każdym dniem.
Kochać ludzi!
Za kilka dni wielkie święto radości. Spotkanie pielgrzymów z całej Polski w Częstochowie.
Co takiego skłania ludzi do pielgrzymowania.Pominę religijną stronę pielgrzymki.Każdy w swoim sercu idzie z jakąś intencją.Pamiętam że ja też pielgrzymuje w jakiejś intencji. To zakładam na początku. Po drodze o tym się już nie myśli. Ważny jest wysiłek i ten ktoś obok. Nawet go nie znam. Nie wiem czym się na co dzień zajmuje. Jaki jest. Idzie obok. Porozmawiamy o czymś istotnym albo i nie.Pomilczymy.
Najważniejszy jest ten zachwyt.Zachwyt bycia razem. Zachwyt otoczeniem, utrudzeniem.
Przypominam sobie "Pielgrzyma"Paulo Coelho, czytanego kiedyś przed laty.
""Pewnego popołudnia ostre tempo marszu tak mnie zmęczyło, że wprost nie byłem w stanie zrobić ani kroku. Wtedy Petrus polecił mi zdjąć koszule i oprzeć się plecami o rosnące w pobliżu drzewo. Stałem w tej pozycji przez kilka minut;wkrótce poczułem się znacznie lepiej.Petrus wyjaśnił, że rośliny, a przede wszystkim stare drzewa, mają moc przekazywania harmonii każdemu, kto dotknie ich pnia kręgosłupem, który stanowi część układu nerwowego...."
Nie wiem czy drzewa taką moc posiadają, ale wiem że przyjemnie czuć przez cienką bluzkę korę takiego drzewa.Szum konarów i ochłodę w skwarze. To następny urok pielgrzymki.
Być cząstką przyrody. Podziwiać jej urok.Barwy.
A potem usiąść na Częstochowskim Wzgórzu i zatonąć w modlitwie dziękczynnej.
Człowiek - przyroda - Bóg. Jedno.
Wspaniałe uczucie w którym czas nie gra roli.
Pryskają zmartwienia i troski. Chwila Nieba.
Putin nie straszy,
Nowy pijar premiera w gustownym opatrunku, nie wzbudza współczucia.
Nowe gafy prezydenta przestają być śmieszne.
To wszystko przestaje być ważne.
Stajemy się jednością. Groźną jednością której schlebiają władcy tego świata i przed którą czują lęk wszyscy kreatorzy sztuczności.
