Stalin wiecznie żywy!

Prawicowiec w Polsce to ma klawe życie. Z europejskiego punktu widzenia, głównymi siłami politycznymi są prawicowi liberałowie i prawicowi populiści. Kościół Katolicki potężny, jak nigdzie indziej na Starym Kontynencie. Polityczna poprawność jakoś się nie chce przyjąć. Można nie szanować gejów. W telewizji publicznej pracują kryptofaszyści. Polskiemu prawicowcowi pozostaje tylko śledzenie procesu dzielenia włosa na czworo w polemikach pomiędzy prawicą laicką i prawicą katolicką, zgrupowaną odpowiednio w Dzienniku i Rzeczyspospolitej. Ale w sumie, dla prawicowca nastąpił swoisty koniec historii.

W Polsce, dla prawicowca, jest w ogóle bardzo fajnie. Lewica polityczna kilka lat temu podcięła sobie żyły. Wydawałoby się, że przez te kilka lat znajdzie się ktoś, kto założy opaskę uciskową i zatamuje krwawienie. Jednak jedyny lekarz, jakiego znaleziono, wykazywał objawy choroby filipińskiej. Próba uzdrowienia lewicy politycznej przez felczerów, na naszych oczach kończy się jak w filmie o doktorze Wilczurze - felczerzy zabrali się za łamanie nóg przy pomocy dłuta. Przypominamy, że w przywoływanym filmie to nie był koniec. Po łamaniu nóg, doktor Wilczur wziął się za trepanację czaszki.

Refleksje te nachodzą nas, gdy obserwujemy taktykę polityczną obraną przez koalicję Lewica i Demokraci. Tak przy okazji: które przedsiębiorstwo w kryzysie, zamiast programu naprawczego zmienia najpierw firmę, pod którą działa? Przecież grozi to utratą starych klientów i nie daje prawdopodobieństwa pozyskania nowych. A przecież każdy student marketingu po pierwszym roku powie wam, że łatwiej utrzymać jest klientów dotychczasowych, niż pozyskać nowych.

Ale wracając do meritum. Lewica polityczna wybrała dla siebie rolę pozarządowej przystawki Platformy Obywatelskiej, jak to słusznie zauważył poseł Marek Suski. To stwierdzenie posła Marka Suskiego pokazuje, że przez ostatnie lata mąż ten zbyt głęboko chował swój intelekt pod powierzchownością.

Lewica polityczna gra obecnie rolę karpia przed wigilią (ulubione porównanie liderów lewicy) - daje papiery Platformie na depisizację, sama nie korzystając z tego procesu. Popiera oddzielenie urzędów: ministra sprawiedliwości od prokuratora generalnego, czym pozbawia się jakiegokolwiek wpływu na politykę karną. Popiera nowelizację ustawy o KRRiT, czym umożliwia przejęcie przez Platformę telewizji publicznej. Za chwilę o lewicy politycznej będziemy mogli poczytać tylko na wybranych blogach.

Inne przykłady podobnych działań można by mnożyć.

Nie pamiętamy który z nich, ale, albo Lenin, albo Stalin, powiedzieli kiedyś o socjaldemokratach, że to użyteczni idioci. Na nieszczęście dla siebie, polska lewica polityczna porzuciła stalinizm w 1956 roku. A to jednak geniusz był - antycypował.