"Lech Kaczyński XXI"

Kilkanaście dni temu we Wrocławiu odbyła się konferencja organizowana przez „ruch” Polska XXI. Poszliśmy sobie zobaczyć i posłuchać, co mają nam do zaproponowana „Konserwatyści XXI”. Okazuje się, że ma być fajnie: gospodarka ma się rozwijać i być innowacyjna, pociągi przyjeżdżać punktualnie, źródła energii mają być zdyfersyfikowane, a rządzić Polską mają politycy odpowiedzialni i kompetentni. No, i gites! 

Zastanawia nas jednak polityczna perspektywa tego przedsięwzięcia, bo przecież nie jest ono animowane przez „subtelnych intelektualistów”, za których chcieliby uchodzić liderzy „Konserwatystów XXI”, ale przez „subtelnych polityków”, czasowo poza głównym nurtem politycznej agendy w Polsce. Piszemy „czasowo”, bo historia naszego kraju pokazuje, że nie warto nikogo skreślać „ex definitione”. Postanowiliśmy więc „zabawić się” w analityków i pomóc „Konserwatystom XXI” w profilowaniu swojego „ruchu”. A co! Trzeba trzymać „wszystkie opcje otwarte”! 

Perspektywa ideowa 

Tu „Konserwatyści XXI” mają ewidentny problem. Od czasu „niepowstania” koalicji PiS-PO, potem walki pomiędzy tymi partiami za rządów PiS-u, wygranej PO i utworzenia rządu Donalda Tuska, konfrontują się ze sobą dwie wielkie ideologie (nazwy robocze): „antypostkomunizmu” i „normalności”. Ideologia „Konserwatystów XXI”, z jednej strony sugerująca, że są oni zwolennikami „radykalnej zmiany”, z drugiej zaś wskazującą na „fajność” tego ugrupowania, stawia je na z góry przegranych pozycjach. Nikt bowiem, do tej pory, nie wymyślił lepszej organizacji do realizacji „programu PiS-u”, niż sam PiS, zaś „normalność” dla wszystkich tych, którzy mają „pretensje intelektualne”, ważniejsza jest, niż „fajność”. 

Perspektywa organizacyjna

 „Napęd organizacyjny” nie jest związany z ilością „osób ideowych” w organizacji. To, co „daje paliwo” organizacjom to ilość „oportunistów” w niej obecnych, a „oportuniści” kalkulują na podstawie „interesu własnego” oraz możliwości „zapewnienia żerowisk” przez liderów danej organizacji. „Zapewnienie żerowisk” jest wypadkową „doświadczeń przeszłości”, „możliwości obecnych” oraz „przyszłych perspektyw”. Czy warto jest jeszcze ciągnąć ten wątek, znając skuteczność, lojalność w stosunku do współpracowników oraz możliwości przywódców „Konserwatystów XXI”?. 

Perspektywa polityczna

 Realna polityka polega na tym, że nie może być „bezalternatywna”. W czasie, bowiem, zmieniają się okoliczności, sytuacja strategiczna, a poprzez to, zmieniają się polityczne decyzje. „Konserwatyści XXI”, jak się wydaje, opierają swoją „kalkulację polityczną” na pewności, że prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz wystartuje w wyborach na prezydenta RP. Wcześniejsza kalkulacja, że będą potrzebni PO i „establishmentowi”, jako „rewizjoniści PiS-u” spaliła na panewce. „Establishment” ma „swoje własne partie”, zaś PO potrzebuje ok. 40 głosów w Sejmie, żeby w sytuacji kryzysowej, zamienić PSL na „Konserwatystów XXI”. Jednakże, na „40 głosów” w tym Sejmie się nie zanosi. Pytanie, czy Dutkiewicz wystartuje w wyborach na prezydenta RP. 

Wniosek

 Koledzy, nie jest dobrze! Co robić? Jak to co? Trzeba poprzeć Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich!  

PO na listy do Sejmu was nie przyjmie. Przy spadającym poparciu „miejsc na listach” będzie tyle samo, a ewentualnych posłów mniej. A jak poprzecie „Lecha”, to może „Jarosław” zlituje się i da kilka „jedynek”. 

Zawsze bowiem jest tak, że partia, która idzie „po władzę” jest zainteresowana „pozyskiwaniem środowisk” w celu „maksymalizacji wyniku”. Ta zaś, która traci, „zamyka się na środowiska”, by zapewnić „przetrwanie” swoim „aparatczykom”. 

Czyli polityczne abecadło: „polityka to wybór opcji, które istnieją realnie”. Jak nie wierzycie, zapytajcie Wiesława Walendziaka.