Podobno mieszka ich tam ledwie siedmiu, może ośmiu. Podobno większość czasu spędzają w milczeniu. Podobno, kiedy pomilczysz trzy dni, wszystko, co chciałeś powiedzieć trzy dni wcześniej, wszystko, co wydawało ci się tak istotne i ważne, wypowiadasz inaczej. A po tygodniu milczenia sam jesteś innym człowiekiem. Podobno.
Właściwie… jak to jest, będąc na świecie, zrezygnować ze świata? Przydzielić sobie ledwie skrawek ziemi, wstawać o świcie, przyoblec szyty nie na miarę habit, a płynący czas spędzać pielęgnując ogródek…? Jak to jest nieustannie się modlić i móc rozmawiać z Nim o wszystkim, co się dzieje, kiedy nie dzieje się właściwie nic? Jak to jest nie znać techniki i mediów, a wiedzieć i posiadać wszystko? Jak to jest kochać innych, kochać ponad wszystko, mimo że ciągle jesteś sam, sama? Czym jest życie zakonne, komu jest ofiarowane, komu pisane?
Zielone świątki. Cieszyn. Jajecznica z sześćdziesięciu jaj. Dla jednej osoby.
Zielone światki. Kraków. Erem oo. Kamedułów otwarty. Dla wszystkich.
... moich słów Nasiona spadły na suchą Glebę i nie wyrosły. To moja wina. E.M.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
