Nihumim
Na pustkowiu
w płaszczu starym
z żalem w sobie
stoisz wpatrzony w krwawiące rany
Resztki ogniska
stara żwirownia
świerk igłami kolejny dzień kruszy
mrok do iskier strzela z kuszy
Po pustkowiu
w płaszczu starym
upiory po kamieniach cię wloką
a noc przeklęta
najeżdża na ciebie kulawą karocą
Samotność twoja
wrzucona do lochu
- I jeszcze ten ból wczorajszy
leżący na lewym boku.
Wiersz Nihumim - Stanisława Raginika, pochodzi z tomiku o tym samym tytule.
Odnośnie powyższego wiersza, zachęcam państwa do zapoznania się także z tą oto notką;
https://www.salon24.pl/u/marekpolandia3/1019934,ego
Marek Sujkowski
