Komorowski, szukanie charyzmy..

Na temat posiadania (lub nie) przez dwóch wiadomych kandydatów charyzmy powiedziano już wiele, ale ponieważ sytuacja w tym zakresie  jest "dynamiczna", chciałbym dodać coś od siebie.

Charyzma jako taka jest integralną częscią osobowości/charakteru przywódcy, jest ona  dla nieg cechą wyróżniającą, chyba najważniejszą- w końcu ona decyduje o tym czy jest się tym liderem, czy  też nie. Jest to taki autorytet do kwadratu, bo podparty czymś nieosiągalnym dla każdego, jakąś cechą trudną do szybkiego zdefiniowania. Tej cechy nie da się wytrenować czy nauczyć się za pieniądze. Ludzie charyzmatyczni zawsze są kontrowersyjni, bo są "o czymś". W polityce charyzma z pewnością nie jest związana z funkcjonowaniem zgodnie z rytmem sondaży, czy uleganiu nastrojom, tutaj należy posiadać własną wizję/ zamysł, i nie zmieniać ich w zależności od sytuacji, lecz zmieniać rzeczywistość pod kątem tej wizji i zasad.

Charyzma kandydata PIS koncentruje się wokół  planu politycznego- IV RP, i zyskuje konkretne kształty w postaci jego silnego przekonania o słuszności tego planu dla kraju i przekonaniu niemałej cześci wyborców i klasy politycznej co do jego wdrażania. Emanacją tej idei jest istnienie na scenie politycznej partii PIS. Sama doktryna IV RP jest do opisania jednym zdaniem-poprawa funkcjonowania państwa we wszystkich jego zakresach i ma swoje podstawy w diagnozie funkcjonowania jego dziedzin, a nie w projekcie politycznym samym w sobie.

Kaczyński jest twórcą i liderem programu politycznego, jedynego i tak mocno osadzonego w realiach. 

Polityczny dorobek Komorowskiego da się okreslić dwoma słowami-poseł od zawsze. Ale to chyba nie wszystko , tych dwóch panów różni coś jeszcze, znacznie banalniejszego, w pełni mierzalnego, widocznego i dla Komorowskiego boleśniejszego-DYSTANS INTELEKTUALNY (delikatnie mówiąc). Głównie dlatego funkcjonowanie Komorowskiego w polityce ograniczone jest do trwania, to taki jego sposób na życie. O politycznym życiu Komorowskiego nie da się napisać cokolwiek więcej. Perspektywa tych lat w polityce jest dla marszałka bezlitosna- w jego przypadku powiedzenie "ojciec narodu" oznacza łatwą pracę, łatwą bo w polityce nic nie osiągnął i nic nie potrafi. Pytany o ewentualny program/pomysł na prezydenturę odpowiada-"wszystko powiedziałem podczas debaty z Sikorskim". Z resztą chyba on sam jest świadom swojej mizerii wobec Kaczyńskiego i dowartościowuje się mówieniem o cieżarze władzy, podejmowaniem decyzji i generalnie tym, iż nie zajmuje się sprawami łatwymi. Odnosi to jednak skutek odwrotny do zamierzonego, wygląda to tak jakby dotychczas nic nie robił i prawdziwa praca zaczęła dla niego zaczęła się dopiero teraz. Wszystko to wygląda bardzo kiepsko, bladziutko i z pewnością zdają sobie z tego sprawę w PO, ale kampania wyborcza Komorowskiego nie może wyglądać inaczej, ponieważ nie ma terści, które by ją wypełniały.

Mierny kandydat, bez własnego zaplecza personalnego w partii (kto potrafi wymienić z nazwiska jego współpracowników?) z przydzielonym człowiekiem Tuska- Nowakiem.

I właśni dlatego, iż charyzmy nie da się zadekretować i nie da się samemu mówić o jej posiadaniu musi się znaleźć ktoś, kto będzie o charyźmie Komorowskiego świadczył (że jest), czyli mamy-Jaruzekski i komitet poparcia, oraz jego prezentację w łazienkach. Ale reklamowanie Komorowskiego jako "normalnego Bronka" lub nowe wydanie siły spokoju, w jego wypadku, moim zdaniem nadaje tym słową inne znaczenie-jest to kamuflowanie braku elementarnych predyspozycji do funkcjonowania w polityce, bo wiadomo jak się nie ma nic do powiedzenia to lepiej siedzieć cicho i spokojnie.

Ewentualne zwycięstwo Komorowskiego, to dla niegp 5 lat spokojnej egzystencji, przerywanej czasem jakimś świętem, czy orędziem lub przemówieniem. Ta prezydentura nie będzie niczym innym jak tylko trwaniem i zyska tu jedynie kompleks biznesowo-medialno-bezpieczniacki, którego emanacją jest przecież PO.

Patrząc jednak na sprawę z drugiej strony, szkoda Kaczyńskiego na to stanowisko, jego wygrana w wyborach otwiera na rok przez wyborami parlamentarnymi problem przywództwa w PIS. Polskę zmieniać można w sprawowaniu realnej władzy, a ta jest w sejmie i rządzie. I z tego punktu widzenia Komorowski jako prezydent może być dla PIS idealny.