Nawet nie wiemy, jakie mamy szczęście, że nie jesteśmy Finlandią! Do dzisiaj ojczyzna Św. Mikołaja i Jeana Sibeliusa kojarzyła mi się z nieskalanym pięknem przyrody, saunami oraz alkoholem spożywanym w ilościach ponadprzeciętnych. Innymi słowy: kojarzyła mi się dobrze.
Nie miałem jednak pojęcia, że w tym skandynawskim państwie panują warunki straszne, urągające elementarnej ludzkiej godności. Okazuje się bowiem, że emigranci z Iraku, jednego z przyczółków bestii z ISIS, którzy wiązali swoją przyszłość z fińską ziemią już myślą o powrocie w rodzinne strony. Jak informuje Rzeczpospolita*, grupka nieszczęśników marnująca życie w srogich warunkach północnej Europy apeluje także do swych ziomków by Finlandię omijali szerokim łukiem gdyż, cytuję „Tu jest okropnie”.
Jakie to plagi fińskie spadły na tych biednych, szukających bezpiecznej przystani ludzi? Wysokie ceny, skromne posiłki w obozach oraz brak ubrań. Cóż, rzeczywiście na golasa w Finlandii na dłuższą metę wytrzymać się raczej nie da i pewnie dlatego jeden z owych okrutnie traktowanych przez los uchodźców pozwala sobie na dramatyczne wyznanie: „Na pewno wrócę do ojczyzny. Jestem gotów tam umrzeć”.
A ja umieram z ciekawości, czy warunki panujące na polskim Podkarpaciu okażą się bardziej przyjazne dla grupy uciekinierów przyznanych naszemu państwu w ramach „europejskiej solidarności w rozwiązywaniu problemu uchodźców”.
* http://www4.rp.pl/Uchodzcy/309229977-Irakijczycy-z-Finlandii-Przyjazd-tu-to-blad.html
