Jak spotkałem św. Mikołaja

07.11.2011 19:28 51

opublikowana w: Głos oddolny, Notki Nieuczesane, Parada Oszustów !, Reminiscencje

Jak spotkałem św Mikołaja

Po prawdzie być powinno ' jak PRAWIE spotkałem…” ale PRAWIE, wiadomo, robi wielką różnicę. Nie brzmiałoby w tytule tak, jak by się chciało. A brzmieć tytuł musi. W tej sprawie jak najbardziej. Ale wróćmy do samej historii.

Było to przed laty. Przed tyloma, że wielu nie uwierzy, że już wtedy rosemann istniał nie mówiąc już o tym, że mógł prawie spotykać świętych i jeszcze to pamiętać. Czasy były takie, że żyło się ciężko zaś marzyło się o tym, co dziś można kupić choćby i w sklepiku na rogu. I to bez kłopotu. O tym jeszcze zresztą będzie słowo dalej.

Wówczas do kłopotów w bonusie dostawało się jeszcze gigantyczne kolejki. A z nimi, już może tak naprawdę przy okazji, większą radość z dużo mniejszych rzeczy. Mniejszych, niż te, co dzisiaj są niezbędne by budzić uśmiech.

Mieszkał wtedy rosemann - maluszek we wsi tuż za rogatkami ukochanego do dziś Wrocławia. Zdarzało się często, że na święta cała rodziną udawał się do wujostwa mieszkającego w samym mieście. Cóż to były za Święta! Z kutią, z kompotami z owocowego suszu, z figami i z innymi cudami, których normalnie nie tylko spróbować ale i zobaczyć nigdzie się nie dało. I z takim czymś w różnych kolorach, co wuj rozlewał do maluśkich kieliszków wyłącznie dorosłym a ci łykali to wydając przy tym zadowolone „ochy” i „achy” oraz składając wujowi gratulacje. Wtedy rosemann chyba po raz pierwszy chciał zostać dorosłym i potrafiłby to bardzo sensownie uzasadnić.

Jednego razu zdarzyło się to, co stanowi samo sedno mojej opowieści. Już po wigilijnej wieczerzy, gdy jeszcze towarzystwo starało się jakoś bezboleśnie podnieść się zza stołu, z drugiego pokoju dobiegł zebranych głoś ciotki, która chwilę wcześniej opuściła gości i domowników, udając się po kolejne ciasto czy coś równie pysznego.

- Ochodźcie szybko, Mikołaj jedzie – oznajmiła podekscytowana a nam, dzieciakom nie trzeba było tego powtarzać.

Popędziliśmy tam, skąd dochodził głos ciotki i przykleiliśmy nosy do szyby wrzeszcząc chórem jedno słowo – „Gdzie?!”. Ciotka przejechała palcem po nieboskłonie ale my nie byliśmy w stanie nawet za jej palcem nadążyć nie mówiąc o saniach świętego. Wiadomo, nikt nie ma tak szybkich sań jak św. Mikołaj. Bo i nikt szybszych nie potrzebuje.

Niemal dokładnie w tej samej chwili, gdy wpatrywaliśmy się w gwieździste niebo za szybą, z pokoju, w którym stał wigilijny stół i gdzie błyszczała choinka, usłyszeliśmy dźwięk dzwoneczka. Nie trzeba nam było mówić co on oznacza. Popędziliśmy tam ale… Nie tylko sanie miał święty szybkie. Gdy dobiegliśmy, pod choinką piętrzył się stos prezentów. Mikołaja już jednak nie było.

Nigdy więcej nie byłem tak blisko żadnego świętego. Z czasem, jak mi się wydaje, od podobnej okazji raczej się oddalałem. I pewnie dlatego tak dobrze pamiętam ślad sań na niebie i ten dzwonek, który wtedy zdradził obecność świętego.

Ci, którzy są tutaj dłużej, wiedzą albo domyślają się czemu naszło mnie na te wspomnienia. Jak co roku od kilku lat będę was namawiał, zachęcał, przekonywał, byście spróbowali zadzwonić tym dzwonkiem, który kiedyś słyszałem.

Wiem, że znów robi się ciężko, ale zawsze przecież są tacy, którym jest znacznie gorzej. I którzy często watpią, że dla nich ten dzwonek też może zadzwonić.

Jeśli zadzwoni, sami zobaczycie, jaki to niesamowity dźwięk.

Niżej znajdziecie listę marzeń 23 dzieciaków, które los w jakiś sposób związał z ośrodkiem terapii rodzinnej w Szczypiornie. Po raz czwarty Renka z KaZetem oraz wszyscy, którzy zechcą przyłączyć się do akcji będą się starać, by wszystkie te marzenia zostały spełnione. Jeśli macie ochotę stać się jednym z Mikołajów, wpisujcie w komentarze, w pocztę wewnętrzną lub na maila mojego (podany w opisie blogu) albo specjalny adres akcji: akcjamikolaj2011@o2.pl imię wybranego dziecka.

Ja na bieżąco będę się starał uzupełniać tabelę o imiona zadeklarowanych Mikołajów.

Jeśli ktoś, jak to było w latach ubiegłych, zechce wspomóc akcję pieniędzmi, proszę o kontakt z RenKą. Tylko z nią i KaZetem można ustalać sposób takiej pomocy. Piszcie więc i pytajcie! Możecie też do prezentów dołączyć się w inny sposób, deklarując zakup słodyczy, innych potrzebnych w takim miejscu jak dom tych dzieci i ich rodzin rzeczy albo choćby reklamowanie akcji gdzie się da. Pod tekstem jest kod, pod którym kryje się baner, który wklejony w opis blogu będzie przekierowywał na tę stronę.

Baner- logo akcji od jej pierwszej edycji, to prezent od Niepoprawnych.

I jeszcze kilka bardzo istotnych słów od Renki a pod nią lista marzeń:

limit: 200 – 250

w przypadku marzeń ponad limit mogą być to rzeczy używane w dobrym stanie technicznym:):):)lub wybranie jakiejś części z listu ( niekiedy zobaczysz będzie to uzasadnione). W przypadku listu Gabrysi ( dwa komplety słuchawek do telefonu Samsung - wyjaśniam - to nie jest pomyłka - Gabrysia notorycznie gubi słuchawki, ewentualnie Amelka używa ich w roki gryzaka)

Poza marzeniami mile widziane wszelkie ilości kredek, artykułów papierniczych, bloków, zabawek etc. ubrań czy innych rzeczy do przekazania dla Ośrodka.

Jak co roku dzieciaki prezenty dostaną w Wigilię:)

To chyba jak na razie wszystko, skany wyślę jak najszybciej będę mogła:( ( Negocjuję z kotami w sprawie zasilacza)

Serdeczności
Renata & Zbyszek lub jak wolisz ( bo nie pamiętam - Renka i Kazet:):):)

To na końcu to do mnie :) zaś wspomniane skany, kabel zasilacza i negocjacje z kotami odnoszą się do listów dzieci, które zamieszczę (jeśli koty będą łaskawe i skłonne do współpracy) w następnej „mikołajowej” notce.

ps. Renka uprzedziła, że dzieci może być o troje więcej. Jakby co, będę informował.

Lista listów i marzeń

lp	Imię	wiek	marzenia	„Mikołaj”	Prezenty, które dotarły
1	Przemek	9 lat	Aparat sony	Maszoperia	+
2	Piotruś	6 lat	„ludziki wojskowe” i klatka dla chomika	Hiu Grant	+
3	Aleks	1rok 3 m-ce	Trzykołowy rowerek z rączką 9 najlepiej w kształcie UFO	Kisio	+
4	Dawid	5 lat	Gra „Elektroniczne okręty” interkobo , kurtka zimowa na rozmiar 128 w kolorze czarnym lub szarym	Torpeda Wulkaniczna	+
5	Damian	10 lat	Aparat fotograficzny koloru szarego ( Sony)	Sceptyczny Wierzyciel	+
6	Ola	7 lat	Mata do tańczenia „Agatka”lub/i domek dla lalek	laenia	+
7	Adrian	14 lat	Drukarka EPSON SX 130	amot	+
8	Dawid	13 lat	Konsola przenośna PSP lub telefon dotykowy	Mikołaj incognito	+
9	Amelka	2latka, 5m-cy	Bajki na płycie „Świnka Pepa”, głęboki wózek dla lalek z lalką bobaskiem	Ufka	+
10	Gabrysia	14 lat	Trampki „Conversy” czerwone rozm. 37, t- shirt z „Spongebobem” rozm. M, Ferrero Roche	wersja beta	+
11	Wiktoria	16 lat	Dwa zestawy słuchawek do Samsunga Avilli, jeansy rurki, czarna ciepła rozpinana bluza rozm. M	Felicita	+
12	Rafał	14 lat	Buty Nike pomarańczowo- czarne, rozm. 43, jasna spodnie	STS	+
13	Piotruś	7 lat	Rower, buty zimowe rozm. 35	Anna	+
14	Ola	6 lat	Różowa hulajnoga ze świecącymi kółkami, laptop zabawkę, przybory do szkoły ( plecak, piórnik, kredki….)	Górnik z Kopalni Borynia- Zofiówka	+
15	Patryk	10 lat	Aparat cyfrowy szary i granatowy dres, wzrost 150	MałgorzataD	+
16	Natalka	3 lata	Płyty DVD z bajkami: „ Gumisie, Smerfy, Koziołek Matołek, kredki, kolorowanki i laptop zabawka	MagicznyM	+
17	Bartuś	1 rok	Grający rowerek, pampersy, chusteczki, 2 duże butelki	AnnaP	+
18	Kamil	17 lat	Dres Nike ( bluza zielono – czarna, spodnie czarne), czapkę pod kolor dresu, wzrost 170	Masza	+
19	Marcin	16 lat	Dres Nike czarno- ciemnoniebieski, biała koszulka rozm. XL, wzrost 177	Rekontra	+
20	Kamil	11 lat	Telefon, którym można robić zdjęcia i słuchać muzyki	Mikołaj incognito	+
21	Weronika	3,5 lat	Rowerek i lala	Mikołaj incognito	+