Wczoraj, radni miasta Krakowa, na nadzwyczajnej sesji poświęconej reformie oświaty, przez pięć godzin przelewali z pustego w próżne, by po pięciu godzinach strzępienia sobie języków zakończyć z przytupem nadzwyczajne spotkanie elegancko ubranych i ładnie pachnących pań i panów ostrą rezolucją potępiającą reformę oświatową. "Dobrze się stało, pójdzie wyraźny sygnał do Warszawy, że jesteśmy przeciwni reformie" - podsumowują wielogodzinne nawijanie makaronu na uszy strudzeni rajcowie i rodzice w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku.
Tymczasem po kilku godzinach, gdy już rozemocjonowani dyskutanci w liczbie pół setki, po podpisaniu rzeczonej rezolucji, po zainkasowaniu nadzwyczajnych chyba diet, udali się na łono swoich stęsknionych rodzin, jeszcze klamki u drzwi nie dotknęli, a okazało się, żę Sejm, za nic mając ważny sygnał z Krakowa, ustawę Prawo oświatowe przyjął.
Zazwyczaj dobrze poinformowane w żywotnych problemach tzw. opozycji Radio Kraków, nie informuje niestety, czy w ślad za rajcami miejskimi Krakowa pójdą radni sejmiku wojewódzkiego, a co już mnie osobiście bardzo dotyka z powodu nadzwyczajnej sympatii do tej jakże niezbędnej obywatelowi jednostki samorządowej - czy tą drogą pójdą radni powiatu krakowskiego.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Igrzyska jakie sobie fundują samorządowcy wszystkich szczebli, nie tylko przecież ci krakowscy, wykorzystując dobrze płatne ze środków publicznych synekury, stanowią pilną przesłankę do dokonania gruntownej reformy samorządowej, przywracającej Polsce status państwa poważnego, o czym wielokrotnie pisała i niezmiennie nadal postuluje Eska.
Komentarze