Na początku małe wyjaśnienie, dla tych, którzy Lecha Poznań A.D. 2009 utożsamiają z Amiką Wronki, tylko dlatego, że Kolejorz korzysta z wronieckiego obiektu z powodu przebudowy własnego. Na tej samej zasadzie można zarzucić Wiśle Kraków koneksje z Zagłębiem Sosnowiec. Ale głupie to, prawda?
Tabela wygląda dramatycznie źle przed końcem 10 kolejki. Fakt, że ciułająca punkciki Legia, będzie pomimo ewentualnego zwycięstwa Lecha przed nim w tabeli, wzbudza u mnie tylko złe odczucia i powoduje frustrację.
Nie wiem, co się stało z Ruchem Chorzów (ledwie 2 punkty straty do Wisły przed meczem we Wronkach) i Polonią Bytom (5 punktów), ale przypomina mi to wyskoki Odry Wodzisław sprzed kilku ładnych lat. Czy ci jesienni rycerze, pociągną tak do późnej wiosny? Wydaje się mi, iż watpię.
Co do ekipy Jacka Zielińskiego, to teraz, właśnie dziś, jest dla nich ostateczny czas by określić się, co chcą w lidze w tym sezonie osiągnąć, o co powalczyć. Albo udowodnią na boisku, że są drużyną z aspiracjami, nigdy nie oddającą pola, nawet w trudnej sytuacji, albo utoną w ligowej szarzyźnie i sny o poznanskiej potędze, trzeba będzie odłożyć o kolejny rok.
W tej chwili Lech ogląda plecy Wisły na dystansie 11 punktów i analizując grę reszty ligi, zaczynają się już pojawiać głosy o kolejnym mistrzostwie dla wiślaków. W formule 30 kolejek ligowych, odrobienie takiej straty, to spory wyczyn. Ale jeśli przyjąć czysto matematyczne założenia, to podobnie, jak w zeszłym sezonie wszystko może się rozegrać pomiędzy trójką Wisła-Legia-Lech. Wystarczy Lechitom dwukrotnie rozprawić się z chłopcami Skorży, a Legia też powinna się postarać, aby coś krakowianom urwać.
Łatwo się pisze, trudniej wdraża to w zycie na boisku.
Dziś musi nastąpić odbicie od dna, pierwszy krok, by znow móc uwierzyć w coś, w co wierzą już tylko nieliczni. Mistrzostwo Polski dla Lecha Poznań, jest wciąż możliwe.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
