28

Już wkrótce w salonie24 rozpocznie się ( a w zasadzie już rozpoczęła) dyskusja o Jaruzelskim, kolejnej rocznicy wprowadzenia stanu wojennego.

Rocznik 1984, nie może za wiele na ten temat wiedzieć. Właściwie, to wie tyle, co opowiedzą, czy napiszą ludzie starsi i doświadczeni przez tamten zbrodniczy system.

Nisko schylam głowę w pokorze przed poświęceniem, dramatycznymi życiowymi wyborami... ZOMO-wską pałką na plecach, której wielu z nich doświadczyło.

Jest czymś ogromnie niesprawiedliwym, że ci którzy za wolność tego kraju - Polski, poświęcali często coś najcenniejszego - swoje życie, nie są tak wspominani, jak ci, co łamali sumienia i zadawali fizyczne cierpienie. Teraz ich bliscy, krewni, przyjaciele, są  upokarzani widokiem spokojnego oprawcy, traktowanego z atencją i nieomal całkowicie rozgrzeszonego. On jest stary, on jest schorowany. Po co ten proces? Słychać coraz częściej.

Nie tak powinna wyglądać sprawiedliwość.

Nawet po tylu latach.

Zwłaszcza po tylu latach. Ten proces powinien pokazać, nawet symbolicznie, kto był katem, a kto ofiarą.

By przyszłe pokolenia potrafiły jasno odróżnić dobro od zła.

Relatywizowanie zła, zawsze skończy się jego powrotem.

W jakiejkolwiek formie....