Jak donoszą media, dziś podczas rozprawy w procesie Czesława Kiszczaka, Sąd bezpodstawnie sprowokował do niecodziennej reakcji przybyłych na salę sądową obserwatorów. Podstawą prowokacji było wyłączenie jawności posiedzenia, na którym powołani biegli sądowi mieli uzupełnić swoje opinie. W tym procesie karnym tego typu opinie mogły powstać wskutek wniosku stron. Jeśli upoważnieni przedstawiciele obronny, wnioskowali o dowód z opinii biegłych lub taki dowód przedstawili, to oskarżony musiał się zgodzić na jego przeprowadzenie i świadome włączenie go do strategii obrony. I nie ma żadnego powodu, aby wyjaśnienia biegłych, co do własnych opinii były ukrywane przed opinią publiczną. Szczególnie, że przyjęta metoda powstania takiej opinii musi mieć przede wszystkim charakter naukowy, a nie prawny i powinna być poddana naukowej weryfikacji. Jeśli zatem Sąd uniemożliwił falsyfikację tej opinii, to sprzeciwił się podstawowej zasadzie sprawiedliwej oceny dowodów i dokonał nieusprawiedliwionej prowokacji w stosunku do niewinnych obywateli. A jak już wiemy z wyroku w sprawie pani Sawickiej prowokowanie nawet niemoralnie postępujących obywateli, przez funkcjonariuszy państwowych jest niedopuszczalne i powinno być surowo karane. Wydaje się, iż minimalną formą zadośćuczynienia w stosunku do sprowokowanych obywateli, winno być przynajmniej zwrócenie kosztów za tort przez państwo polskie.
