Lanzarote

Lanzarote to najbardziej wulkaniczna i przy okazji najbardziej sucha z Wysp Kanaryjskich. Z racji moich zainteresowań taki rejon bardzo mi oczywiście odpowiadał.

Wulkan del Cuervo

Dla niektórych jest to może zbyt księżycowy krajobraz pozbawiony właściwie zieleni. Taki krajobraz jest efektem erupcji wulkanicznych z lat 1730-1824, które przyczyniły sie do pokrycia lawą 1/3 wyspy. Przy bardzo małej ilości opadów około 100 mm rocznie daje to właśnie taki księżycowy krajobraz.

Są oczywiście miejsca gdzie jest trochę zieleni

Do takich obszarów należy Geria - rejon uprawy winorośli

Uprawa winorośli na tej suchej wyspie jest pewnym problemem. Wykorzystano tu właściwości tufów wulkanicznych, które nocą wchłaniają wilgoć z powietrza, a w dzień rośliny ją pobierają.

Mnie jednak bardziej fascynowały wulkany

Po niektórych wulkanach ( i kraterach) można się swobodnie szwędać. Do takich należy wulkan El Cuervo

Widok z korony wulkanu del Cuervo

Widok z pod wulkanu del Cuervo

Lanzarote to jednak nie tylko wulkanizm (do którego jeszcze wrócę), przebywa tu także wielu surferów bo fale na oceanie mogą być duże

La Santa

Najbardziej znane miejsce to plaża Famara tu jednak nie mam zdjęcia z tego miejsca

Ciekawym miejscem jest również Park Narodowy Timanfaya

Można powiedzieć, ze Lanzarote to taka namiastka Hawajów bo to ten sam typ wulkaniamu czyli lawa jest zasadowa i może sobie kilometrami płynąć. Ostatnie wybuchy miały miejsce tam w 1824 roku. Ale w Parku Timanfaya ciągle jeszcze jest gorąco tuż pod powierzchnią.