Za kilka tygodni Rosjanie rozpoczną miażdżące ofensywy na Ukrainie. 300 tysięcy - zmobilizowanych w październiku żołnierzy - uformowanych w kilkadziesiąt brygad, właśnie kończy szkolenia w głębi Rosji.
Po drugiej stronie prowadzone są desperackie działania, których celem jest błyskawiczne i znaczące - ilościowo j jakościowo - zwiększenie wyposażenia armii ukraińskiej w broń ciężką (głównie pancerną) tak aby ustać na nogach pierwsze ciosy. Przejawem tej desperacji jest m.in. decyzja władz polskich o ostatecznym rozbrojeniu sił lądowych RP poprzez przekazanie Ukrainie czołgów Leopard 2. W pierwszej transzy ma to być 14 sztuk czołgów czyli 12% z nadającego się do użytku zasobu.
Oficjalnie podaje się, że te czołgi zostaną wysłane na Ukrainę dopiero wtedy gdy Niemcy (producent) wyrażą na to zgodę. Do tego czasu będą stały w jednostkach i czekały na zielone światło tak samo jak PT-91 Twardy stoją w jednostkach i czekają... I tylko jakieś wredne ruskie onuce puszczają w sieci "fejkowe" nagrania jak to już w lipcu 2022 r. przez dzikie pola sunęły składy kolejowe z dziesiątkami Twardych, a później jak te czołgi są niszczone.
Ale wracając do Niemiec... Próbuje się wywierać presję aby Niemcy wyraziły zgodę na przekazanie Leopardów A2 przez kraje - użytkowników, a w dalszym kroku aby same oddały Ukrainie część swoich. Kanclerz Niemiec, przypierany do muru także przez tą część mediów niemieckich, którą kontroluje CIA, znalazł sprytne rozwiązanie. Ogłosił, że Niemcy wyrażą zgodę na przekazanie Leopardów Ukrainie wtedy kiedy Amerykanie wyślą na Ukrainę swoje czołgi Abrams.
Kał-boje - na takie dictum - zaczęli bełkotać coś o tym że to ogólnie niemożliwe ze względów "logistyczno-eksploatacyjnych". Nie powiedzieli jakie to względy "logistyczno-eksploatacyjne" więc im pomogę i uzupelnię. Otóż poza takim banałem jak konieczność przeszkolenia ukraińskich załóg, czołg Abrams jest o ponad 20 ton cięższy od czołgów poradzieckich (T-72 i PT-91) i jego masa oraz szerokość gąsienic czyni go felernym w grząskim, błotnistym terenie jaki jest na Ukrainie. Poza tym silnik tego czołgu nie jest zasilany standardowym paliwem lecz naftą lotniczą (paliwem lotniczym wystandaryzowanym do zasilania samolotów i śmigłowców), zużywając jej dwa razy więcej niż czołgi poradzieckie zużywają paliwa dieslowego. Dalej idąc, konstrukcja Abramsa (układ kadłuba) nakierowana na maksymalne zwiększenie przeżywalności załogi uczyniła ten czołg podatniejszym na uszkodzenia unieruchamiające pojazd. Tzn. że pancerz chroni załogę przed śmiercią i sam czołg przed eksplozją amunicji "urywajacą wieżę" ale jednocześnie nie chroni przed unieruchomieniem czołgu. W Iraku lub Afganistanie, gdzie operowały zarówno Abramsy jak i lotnictwo USA taki uszkodzony pojazd i unieruchomioną załogę można było ewakuować - na Ukrainie tak nie będzie bo nie będzie całego zaplecza wsparcia US Army.
Podsumowując - Abrams na Ukrainie to:
- konieczność ciągłego, codziennego transportu z Polski tysięcy ton sprowadzonego z USA paliwa lotniczego, amunicji i części zamiennych,
- 100% ryzyko że wiele egzemplarzy wpadnie w ręce Rosjan w stanie niezniszczonym i Rosjanie poznają tajniki kał-bojskich technologii, dla których "niet analoga",
- kompromitacja wizerunkowa tego czołgu gdyż Tik-Tok byłby pełny nagrań z Abramsami, które są zakopane w błocie powyżej gąsienic i nie są w stanie drgać lub stają zepsute po przejechaniu cieku wodnego głębszego niż 1,2 metra lub stoją obsiadłe rosyjskimi żołnierzami jak wronami
Ostatecznie Rosjanie mogliby nawet zrobić na Placu Czerwonym coś na kształt objazdowej wystawy sprzętu zdobycznego, podobnej do tej jaką była w polskich miastach (zniszczone na Ukrainie czołgi rosyjskie).
Poza tym że US Army stałaby się przez jakiś czas obiektem kpin i żartów, masa krytyki spadłaby również MON za to że kupił 400 egzemplarzy tak nieprzystosowanego do środkowoeuropejskich warunkow przyrodniczych sprzętu.
