W poprzedniej notce pisałem o Premierze Tusku i jego reakcji na przyzwolenie społeczne dotyczące zawierania związków partnerskich i naraz w mojej głowie pojawiły się wątpliwości, którymi chcę się podzielić.
Jak słyszymy, związek partnerski ma być po to, by para, która nie chce zawrzeć małżeństwa mogła mieć przywileje przynależne małżeństwu, takie jak dziedziczenie, możliwość wspólnego zeznania podatkowego, możliwość dowiadywania się o stanie zdrowia chorego partnera, przywilej zachowania lokalu po jego śmierci itp. Jednym słowem są tacy, którzy nie chcą być w związku małżeńskim, ale chcą mieć to wszystko, co mają osoby będące w takim związku. A jeśli nie mają, to są „dyskryminowani”.
I tu pojawia się pytanie: Co z parą, która nie tylko nie chce być w związku małżeńskim, ale i nie chce być w związku partnerskim? Logika podpowiada, że ona również jest „dyskryminowana”, gdyż nie może korzystać z przywilejów takich jak dziedziczenie, możliwość wspólnego zeznania podatkowego, możliwość dowiadywania się o stanie zdrowia chorego partnera, przywilej zachowania lokalu po jego śmierci itp.
Mam nadzieję, że odpowiedź na moje pytanie rychło znajdą premier Tusk, minister Arłukowicz, były minister Czarzasty, były poseł Palikot, przewodniczący Napieralski, przewodnicząca Piekarska oraz wszyscy pozostali, którzy walczą z dyskryminacją i wykluczeniem.
Były radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego, autor kilku scenariuszy filmowych i kilkuset artykułów, miłośnik kina, teatru i ogrodów botanicznych.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
