W kampanii wyborczej PO odżegnywała się od pomysłu prywatyzacji szpitali. Jednocześnie liderzy partii deklarowali, że „mają szuflady pełne ustaw” – również dotyczących reformy służby zdrowia.
Potem nastąpił „Biały Szczyt”, czyli przesunięcie w czasie o dwa miesiące tego, co nieuchronne (co by się pod tym określeniem nie kryło).
http://piotrstrzembosz.salon24.pl/57683,index.html I teraz przedstawiciele PO „odpalili” pomysł z komercjalizacja szpitali. „Komercjalizacją”, a nie „prywatyzacją” (czy ta dokonać ma się rękami innych?). Nie będę pisał o obłudzie i czymś, co normalną polszczyzną nazywa się „kłamstwem” (sławetne „kampania rządzi się swoimi prawami” ministra Grada). Zastanawia mnie jednak, czym jest oddanie szpitali w gestię samorządu? REFORMĄ?!? GDZIE TU JEST ELEMENT REFORMY? To tylko zmiana organu założycielskiego dla danej placówki medycznej! Protesty wobec tego zabiegu gasi minister Kopacz: „Nie rozumiem skąd tyle nieufności. Czy z góry mamy traktować osoby w SAMORZĄDACH jako ludzi nieuczciwych, którzy zrobią ze szpitali rzeźnię, chłodnię, lodowisko czy pływalnię?” I dalej o radnym, który w imię reelekcji będzie interpelował o więcej łóżek dla chorych... Wobec powyższego zasadne jest odwrócenie pytania: "Skąd tyle nieufności. Czy z góry mamy traktować osoby w RZĄDZIE jako ludzi nieuczciwych?” I czy poseł nie może juz interpelować? Mam nieodparte wrażenie, że zabieg stosowany przez rząd ma dwa cele: 1. Ukrywa brak pomysłu na reformę służby zdrowia;2. Otwiera drogę "skomercjalizowanej" placówki na... kolejną zmianę właściciela.
Były radny Sejmiku Województwa Mazowieckiego, autor kilku scenariuszy filmowych i kilkuset artykułów, miłośnik kina, teatru i ogrodów botanicznych.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
